بررسی رابطه تاب آوری در برابر استرس با شوخ طبعی در دانشجویان دانشگاه امین فولادشهر

هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه تاب آوری در برابر استرس با شوخ طبعی در دانشجویان دانشگاه امین فولادشهربود.جامعه آماری را کلیه دانشجویان موسسه آموزش عالی امین فولادشهر، که در نیمسال اول سال تحصیلی در این دانشگاه مشغولبه تحصیل بودند،تشکیل دادند و از بین آنها 100 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه هایپرسشنامه تاب آوری کونور و دیویدسون (2003) و پرسشنامه شوخ طبعی خشوعی و همکاری (1388) پاسخ دادند. روش تحقیقبرای این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. تجزیه و تحلیل داده های پژوهشی در دو سطح آمار توصیفی و آمار استنباطیو با استفاده از نرم افزار spss21 انجام شده است.برای بررسی فرضیه های پژوهش از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و مدلرگرسیون استفاده شد. در پایان یافته ها حاکی از آن بود که بین مولفه های تاب آوری در برابر استرس (تصور از شایستگیفردی،اعتماد به غرایز فردی،پذیرش مثبت تغییر و روابط ایمن، کنترل و تاثیرات معنوی) و مولفه های شوخ طبعی (لذت ازشوخی، شوخی کلامی، شوخ طبعی در روابط اجتماعی و شوخ طبعی در شرایط استرس آور) رابطه معنادار وجود دارد. همچنیننتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که مولفه های شوخ طبعی در شرایط استرس آور، لذت از شوخی، شوخی کلامی، خنده وشوخ طبعی در روابط اجتماعی (65.5) درصد از تغییرات متغیر تاب آوری را پیش بینی می کنند.

Keywords:

تاب آوری , استرس , شوخ طبعی , دانشجویان