استانداردهای پایداری در شکل گیری ساختار و عناصر معماری اقلیم گرم و خشک

در این پژوهش، باتوجه به مطالعات نمونه های سامانه های ارزیابی پایداری اقلیم گرم و خشک در سراسر جهانو مطالعات اقلیم گرم و خشک کشور ایران ، کلیه مواردی که در این حوزه موجود است مورد بررسی قرار گرفتهاست. هدف از نگارش این مقاله پاسخ به این پرسش است که آیا این مطالعات می توانند برای تدویناستانداردهای پایداری در سطح بومی معماری ایران نیز کار ساز باشد و این که چگونه می توان شاخص ها ومتغیرهای پایداری اقلیم گرم و خشک را بر اساس این متون استخراج یا طراحی نمود. بر این اساس، نمونه هاییاز استانداردهای پایداری در دنیا که در اقلیم گرم و خشک قرار گرفته اند، مانند سامانه های ارزیابی (GRIHA, NABERS, GREEN STAR, SA GREEN STAR, ESTIDAMA, QSAS) بررسی شده و همچنین، مشخصات اقلیم گرم و خشک و شاخص ها و راهکارهای پایداری در این اقلیم نیز مورد بررسی قرار گرفته استو چنین استنتاج می شود که متغیرهای منطقه ای، بومی و استانداردهای معماری و شهری در سامانه هایارزیابی بین المللی و منتخب اقلیم گرم و خشک کاملا تاثیرگذار بوده و الزاما نمی توان از سامانه های مطرحموجود در جهان برای اقلیم گرم و خشک ایران استفاده نمود، بلکه برای ارایه سامانه بومی و پایدار برای ایناقلیم، باید شرایط اقلیمی ، اولویت های منطقه ای و سایر ضوابط و استانداردها یی که در ایران تدوین شده و د رحال اجرا هستند را ملاک تصمیم گیری و عمل قرار داد.

Keywords:

شاخص های پایداری , اقلیم گرم و خشک , معماری پایدار , رتبه بندی ساختمان های پایدار , شاخص های منطقه ای