کارآیی نانوفرمولاسیون های دربردارنده Talaromyces flavus در کنترل بیماری پژمردگی فوزاریومی خیار گلخانه ای

در این تحقیق، نسبت به تهیه نانوبیوفرمولاسیون های در بردارنده قارچ Talaromyces flavus شامل دو نوع نان کپسوله (F1 و F3)، یک نوع نانو امولسیون (F2) و یک نوع نانو فرمولاسیون پودری شکل (F4) اقدام شد. بررسی گلخانه ای برای تعیین کارآیی نانوفرمولاسیون ها در کنترل بیماری پژمردگی فوزاریومی خیار گلخانه ای انجام شد. آزمایش در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی با یازده تیمار و چهار تکرار صورت پذیرفت. تیمارها شامل هر یک از چهار نانوفرمولاسیون با دو روش آغشته سازی بذر و افزودن به خاک، فرمولاسیون پیشین به صورت افزودن به خاک 1، شاهد سالم و شاهد آلوده بودند. تجزیه واریانس و گروهبندی میانگینهای درصد شدت بیماری در تیمارهای مختلف از طریق آزمون چنددامنهای دانکن با استفاده از برنامه نرم افزاری MS TAT C انجام شد. نتایج نشان داد که درصد شدت بیماری در تیمارهای مربوط به نانوفرمولاسیونها و فرمولاسیون پیشین در مقایسه با شاهد آلوده کاهش یافت. در مجموع، موثرترین تیمارها برای کنترل بیماری مورد مطالعه (پژمردگی فوزاریومی خیار گلخانه ای) نانوفرمولاسیون های F3، F2، F1 و F4 با روش آغشته سازی بذر و فرمولاسیون پیشین F0 به صورت افزودن به خاک بود. درصد کاهش شدت بیماری در این تیمارها نسبت به شاهد آلوده از 75 تا 95 درصد برآورد گردید. درصد کاهش شدت بیماری پژمردگی فوزاریومی خیار گلخانه ای نسبت به شاهد آلوده با 33/36 F1 درصد، F4 و 85F0 درصد و با F2 75F3 درصد تعیین شد.

Keywords:

نانوفرمولاسیون , Talaromyces flavus , کنترل بیولوژیک , بیماری های گیاهی