رابطه بین مدیریت سرمایه و عملکرد شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

بورس اوراق بهادار بازار رسمی و سازمان یافته ٔ سرمایه است که در آن خرید و فروش سهام شرکتها و اوراق بهادار تحت ضوابط، قوانین و مقررات خاصی انجام میشود. تعیین قیمت سهام در بورس، بر اساس عرضه و تقاضا صورت میگیرد. در بورس اوراق بهادار، یک سرمایه گذار میتواند با سرمایه هرچند کوچک خود، در شرکتهای پذیرفته شده در بورس سرمایه گذاری نماید. سرمایه گذاران بورس، برای خرید و فروش سهام می بایست این کار را از طریق شرکتهای کارگزاری بورس انجام دهند. بیش از چهار دهه از عمر بورس اوراق بهادار تهران می گذرد، به جرات می توان گفت که پس از این دوره زمانی ، هنوز این نهاد مهم بازار سرمایه برای بسیاری از مردم کشورمان ناشناخته است. بر همین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر رابطه بین مدیریت سرمایه و عملکرد شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با انواع روش تحلیلی می باشد. نتیجه پژوهش نشان می دهد بر اساس آمارههای لیمر و هاسمن تخمین مدل به روش اثرات ثابت به سایر روشهای تخمین مدل پانل ترجیح داده شد. که نتایج مدل اول این شد که با افزایش هر واحد خالص سرمایه در گردش به میزان 0/42 واحد عملکرد شرکتها بهبود می یابد. و با تغییر هر واحد وقفه اول توان دوم خالص سرمایه در گردش به میزان -0/22 واحد عملکرد شرکتها کاهش یافته است. و می توان گفت با افزایش هر درصد وقفه اول نرخ بازده دارایی ها به میزان 0/27 درصد عملکرد شرکت ها بهبود یافته است. با افزایش هر درصد وقفه اول Q توبین به میزان 0/03 درصد عملکرد شرکت ها بهود یافته است. افزایش هر درصد وقفه اول رشد فروش به میزان 0/32 درصد موجب افزایش عملکرد شرکت های مورد بررسی می گردد. و با تغییر هر واحد وقفه اول سن شرکت به میزان 0/12 درصد موجب بهبود عملکرد شرکت های مورد بررسی میگردد. وقفه اول اندازه شرکت تاثیر بی معنی و منفی بر عملکرد شرکت های مورد بررسی دارد. و می توان گفت با افزایش هر واحد وقفه اول دارایی های ثابت مشهود به میزان 0/089 واحد موجب افزایش عملکرد شرکت های مورد بررسی و هر درصد وقفه اول اهرم مالی به میزان 0/39 درصد موجب کاهش عملکرد شرکتهای مورد بررسی میگردد.

Keywords:

وجه نقد آزاد , انعطاف پذیری مالی , سرمایه گذاری , اوراق بهادار تهران