بررسی عامل های موثر در القای ریشه موئین و افزایش میزان رزمارینیک اسید زرین گیاه (Dracocephalum kotschyi Boiss)
Publish place: IRANIAN JOURNAL OF HORTICALTURAL SCIENCE، Vol: 49، Issue: 1
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 363
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHS-49-1_022
تاریخ نمایه سازی: 22 فروردین 1399
Abstract:
زرینگیاه یا همان بادرنجبویه دنایی با نام علمی Dracocephalum kotschyi متعلق به تیره نعناعیان و جنس بادرشبو (Dracocephalum) است که به علت پراکنش گسترده آن در ایران با نامهای چندی از آن یاد میشود. ترکیب های فلاونوئید موجود در زرین گیاه، خاصیت ضدسرطانی دارد و استفاده از روشهای مختلف مانند تولید ریشههای موئین می تواند به تولید ترکیب هایی با ارزش دارویی بالا کمک کند. در این بررسی تاثیر چهار نوع ریزنمونه (لپه یا کوتیلدون، محور ریزلپه یا هیپوکوتیل، برگ و میانگره( و سن ریزنمونه (برگ یک هفته ای، دوهفته ای و چهارهفته ای) بر میزان القای ریشه موئین گیاه زرینگیاه بررسی شد. تایید تراریختی با استفاده از آغازگر اختصاصی ژن rolB به روش PCR انجام شد. به منظور شناسایی محیط کشت مناسب برای رشد و افزونش ریشههای موئین، تاثیر چهار نوع محیط کشت پایه مایع MS، 1/2MS، 1/4 MS وB5 و محرک UV-B در سه سطح: 3 دقیقه، 6 دقیقه و 9 دقیقه بر تغییر ویژگی های بیوشیمیایی و رزمارینیک اسید ریشههای موئین بررسی شد. بیشترین درصد القاء ریشه در ریزنمونه برگ یک هفته ای (66/56 درصد) و لپه (66/36 درصد) مشاهده شد. بیشترین وزنتر (34/4 گرم) و وزن خشک (31/0 گرم) در محیط کشت 1/4MS و کمترین وزنتر (04/1 گرم) و وزن خشک (10/0 گرم) در محیط کشتB5 ثبت شد. بیشترین فعالیت پاداکسندگی (آنتیاکسیدانی) در تیمار شش دقیقه (33/92 درصد) و کمترین میزان فعالیت پاداکسندگی در ریشههای غیرتراریخت (63 درصد) به دست آمد.نتایج تجزیه HPLCنشان داد که تولید رزمارینیک اسید در ریشههای تراریخت تیمارشده با UV-B با زمان شش دقیقه، 5/2 برابر بیشتر از ریشههای غیر تراریخت (g /mg DW 9/34 در مقایسه با،µg /mg DW 8/13) است.
Keywords:
Authors
بهمن حسینی
دانشیار، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
نسرین ایوبی
دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
محمد فتاحی
استادیار دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :