بررسی رابطه خودکارآمدی تحصیلی و درگیری تحصیلی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پایه اول مدارس دخترانه متوسطه دوره دوم شهر ایرانشهر

این تحقیق با هدف بررسی رابطه خودکارآمدی تحصیلی و درگیری تحصیلی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پایه اول مدارس دخترانه متوسطه دوره دوم شهر ایرانشهر انجام شده است. روش تحقیق بصورت توصیفی – همبستگی بوده، جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پایه اول مدارس دخترانه دوره متوسطه دوم شهر ایرانشهر در سال تحصیلی 97-1396 به تعداد 2800 نفر می باشد. که بر اساس جدول مورگان حجم نمونه برابر با 338 نفر که بصورت تصادفی ساده انتخاب شده اند. برای جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه شامل پرسشنامه های 1- خودکارآمدی تحصیلی مک ایلروی و بانتینگ(2002)، با روایی 82/0 و پایایی 83/0 2- درگیری تحصیلی پینتریچ و دیگروت (1990) با روایی 79/0 و پایایی 88/0 و 3- آزمون استاندارد پیشرفت تحصیلی وزارت آموزش و پرورش (1395) استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده ها بر اساس نرم افزار spss21 انجام گرفته و از آمار های توصیفی (میانگین، انحراف معیار) و استنباطی (رگرسیون خطی چند متغیره و ضریب همبستگی پیرسون) استفاده گردیده است. نتایج تحقیق نشان داد که بین خودکارآمدی تحصیلی و درگیری تحصیلی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه مستقیم و معنی داری وجود دارد، نتایج دیگر تحقیق نشان داد بین مولفه های درگیری شغلی یعنی بین ارزش تکلیف، راهبردهای شناختی، راهبردهای فراشناختی، تلاش و کمک طلبی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه مستقیم و معنی داری وجود. و بهترین پیش بینی کننده پیشرفت تحصیلی دانش آموزان راهبردهای فراشناخت می باشد. همچنین براساس نتایج تحقیق بین خودکارآمدی تحصیلی و درگیری تحصیلی دانش آموزان رابطه مستقیم و معنی داری وجود دارد.

Keywords:

خودکارآمدی تحصیلی , درگیری تحصیلی , پیشرفت تحصیلی , دانش آموزان