مروری بر ویژگی های نانوذرات دارای خاصیت ضدمیکروبی و کاربرد آن ها در بسته بندی فعال مواد غذایی

در طی سال های اخیر، تمایل به گسترش و توسعه بسته­بندی های نوین در صنایع غذایی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. یکی از مهم­ترین انواع بسته­بندی های نوین غذایی، بسته بندی های فعال حاوی ترکیبات نگهدارنده مختلف می باشند. مواد ضدمیکروبی از جمله مهم­ترین انواع ترکیبات فعال هستند که در طراحی بسته­بندی فعال مورد استفاده قرار می گیرند. انواع مختلف ترکیبات ضدمیکروبی برای این منظور مورد استفاده قرار گرفته اند و نانوذرات دارای خاصیت ضدمیکروبی یک دسته مهم از آن­ها محسوب می شوند. این نانوذرات در ترکیب فیلم بسته بندی و یا به عنوان پوشش در سطح داخلی آن مورد استفاده قرار می گیرند و بدون مهاجرت به داخل ماده غذایی، اثر میکروب­کشی را در سطح محصول نشان می دهند. نانوذرات فلزی مانند نانونقره و اکسیدهای فلزی(دی اکسید تیتانیوم، اکسید روی و اکسید مس) و همچنین برخی از نانوذرات آلی (نانوذرات کیتوزان) خاصیت ضدمیکروبی قابل توجهی از خود نشان می دهند و در طی سال های اخیر، استفاده از آن­ها در تولید بسته بندی فعال برای افزایش ماندگاری محصولات غذایی مختلف گسترش یافته است. در این مقاله مروری، به انواع نانومواد دارای خاصیت ضدمیکروبی که می توانند در تولید بسته بندی های فعال استفاده شوند اشاره شده است. ویژگی ها و خصوصیات شیمیایی این نانومواد، مکانیسم اثر ضدمیکروبی آن­ها و همچنین مثال هایی از کاربرد آن­ها در بسته بندی مواد غذایی، به تفصیل مورد بحث قرار گرفته است.

Keywords:

بسته بندی فعال , نانومواد ضدمیکروبی , ساختار شیمیایی , مکانیسم اثر , افزایش ماندگاری