تدوین و اولویت بندی راهبردهای توسعه گردشگری

بسیاری از برنامه­ریزان و سیاست­گذاران توسعه از صنعت گردشگری به مثابه رکن اصلی توسعه پایدار یاد می­کنند که با برنامه­ریزی اصولی و مناسب و شناسایی فرصت­ها و محدودیت­های گردشگری نقش موثری در توسعه روابط و مناسبات اقتصادی و در نتیجه توسعه ملی و منطقه­ای و تنوع بخشی به اقتصاد ملی و منطقه­ای بر عهده دارد. به همین منظور پژوهش حاضر درصدد است تا با استفاده از رویکردی تلفیقی از تکنیک های تصمیم گیری چند معیاره در محیط فازی نظیر تصمیم گیری گروهی فازی و فرآیند تحلیل شبکه ای فازی به تدوین و اولویت بندی راهبردهای توسعه گردشگری در استان خوزستان بپردازد. در راستای دستیابی به این هدف، این سوال مطرح هست که راهبردهای توسعه گردشگری استان خوزستان کدامند و کدام راهبرد باید در اولویت اجرایی مدیران ذی­ربط قرار گیرد جهت پاسخگویی به این سوال، پس از بررسی پیشینه پژوهش، از نظرات تعداد 30 نفر از کارشناسان و خبرگان دانشگاهی و اجرایی حوزه گردشگری استفاده شده است. نتایج نشان داد که در جهت نیل به توسعه گردشگری در استان خوزستان، می­بایست عملیاتی نمودن راهبردها به ترتیب اولویت: راهبرد تنوع (با امتیاز وزنی 28/33%)؛ راهبرد تهاجمی (با امتیاز وزنی 43/26%)؛ راهبرد تدافعی (با امتیاز وزنی 12/21%) و راهبرد بازنگری (با امتیاز وزنی 17/19%)، در راس برنامه های اجرایی مدیران ذی ربط قرار گیرد. نتایج مذکور حاکی از غلبه نقاط قوت و تهدیدها نسبت به ضعف­ها و فرصت­های موجود در توسعه گردشگری استان است.

Keywords:

برنامه ریزی راهبردی , تصمیم گیری گروهی فازی , فرآیند تحلیل شبکه ای فازی , گردشگری , استان خوزستان