کاربرد روشهای مدیریت یکپارچه مدلهای هیدرولوژیکی و هیدرولیکی در برقراری سیستم هشدار سیل رودخانه گرمی چای

سیلاب به عنوان مهیب ترین بلای طبیعی در جهان محسوب میگردد. شناخت هرچه بیشتر آن از نقطه نظرهای مختلف هیدرومتئولوژی و سیستم حوضه های آبریز و تحلیل مدلهای بارش، رواناب و تعیین پهنه های سیل گیر با توجه به شرایط هیدرولوژیکی و هیدرولیکی حوضه، نه تنها از نظر مالی و حقوقی بلکه برای پیش بینی و کمک به سیستم های هشداردهنده سیل راه گشا میباشد. هدف این پژوهش ارائه راهکاری مناسب به منظور برقراری سیستم هشدار سیل با استفاده از مدل هیدرولوژیکی HEC-HMS و مدل هیدرولیکی HEC-RAS در حوضه بالادست سد گرمی چای می باشد. در مطالعات هیدرولوژی پس از بازسازی داده ها، آنالیز فرکانس سیلاب های حداکثر یک روزه در محل ایستگاه ها صورت گرفته است که توزیع منتخب برای همه ایستگاه ها، توزیع نرمال 3 پارامتری انتخاب شد. با اعمال نسبت سیلاب حداکثر لحظه ای به سیلاب حداکثر یک روزه، مقادیر سیلاب حداکثر لحظه ای با دوره بازگشت های مختلف رودخانه گرمی چای در محل سد گرمی چای محاسبه گردید. طغیان های رودخانه گرمی چای در شرایط موجود بخصوص در دوره بازگشت های نسبتا بالا باعث غرقابی شدن قسمت زیادی از کنار رودخانه با توجه به شیب کم اراضی منتهی به رودخانه می شود. محاسبات حاصل از اجرای مدل نشان داد که نحوه مشارکت زیرحوضه ها در سیل خروجی لزوما متناسب با دبی اوج زیرحوضه ها نبوده و زیرحوضه های با دبی اوج بیشتر ضرورتا تاثیر بیشتری در سیل خروجی حوضه ندارند.

Keywords:

ضریب سیل خیزی , پهنه سیلاب , مدل بارش- رواناب , پیش هشدار , سد گرمی چای