تاثیر کاربرد کودهای زیستی نانو و شیمیایی بر عملکرد کمی و کیفی ارقام کنجد

به منظور بررسی تاثیر کود زیستی نانو و شیمیایی بر عملکرد کمی و کیفی ارقام کنجد، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل در سال زراعی 93-92 انجام شد. عامل اصلی شامل سه رقم اردکان، اصفهان و توده بومی سیستان و عامل فرعی شامل انواع کود: 100 درصد کود شیمیایی توصیه شده، 75 درصد کود شیمیایی توصیه شده+ 5/1 کیلوگرم در هکتار کود زیستی نانو، 50 درصد کود شیمیایی توصیه شده+ 5/1 کیلوگرم در هکتار کود زیستی نانو، 25 درصد کود شیمیایی توصیه شده+ 5/1 کیلوگرم در هکتار کود زیستی نانو و 5/1 کیلوگرم در هکتار کود زیستی نانو بود. نتایج نشان داد مصرف 100 درصد کود شیمیایی توصیه شده سبب افزایش معنی دار ارتفاع بوته، تعداد کپسول در متر مربع، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و زیست توده شد. بیشترین تعداد کپسول در متر مربع (2256 عدد) از توده بومی سیستان با کاربرد 100 درصد کود شیمیایی به دست آمد. تعداد کپسول در متر مربع، تعداد دانه در کپسول، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و زیست توده، شاخص برداشت، کلروفیل برگ و درصد پروتئین دانه در توده بومی سیستان در مقایسه با سایر ارقام افزایش معنی داری نشان داد. بیشترین عملکرد دانه (07/1428 کیلوگرم در هکتار) از توده بومی سیستان حاصل و بالاترین درصد روغن (7/41 درصد) از رقم اصفهان به دست آمد. با توجه به نتایج می توان گفت کاربرد 100 کیلوگرم در هکتار سولفات پتاسیم، فسفات آمونیم و اوره می  تواند در افزایش عملکرد و بهبود خصوصیات رشدی کنجد موثر باشد.

Keywords:

درصد روغن , زیست توده , سیستان , کود نیتروژن , کود زیستی نانو