بررسی تاثیر اجرای برنامه خانواده سازگار (مبتنی بر رویکرد MBCT) همراه با تعامل والد کودک) بر کاهش باورهای فرانگرانی و اضطراب سلامتی والدین و اختلال اضطراب اجتماعی کودکان و نوجوانان

مقدمه: اختلالات اضطرابی کودکان و نوجوانان، باورهای فرانگرانی و اضطراب سلامتی در والدین زمینه ساز بسیاری از اختلالات عملکردیاست. این پژوهش به دنبال بررسی تاثیر اجرای برنامه خانواده سازگار بر کاهش باورهای فرانگرانی و اضطراب سلامتی والدین و اختلالاضطراب اجتماعی کودکان و نوجوانان است.روش پژوهش: پژوهش حاضر نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. در این مطالعه، 60 کودک و نوجواناز گروه سنی 8 تا 16 سال توسط پرسشنامه اضطراب کودک (SCARED-71) و پرسشنامه افکار اضطرابی ولز AnTI به روش تصادفیدر دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 30 نفر) جای دهی شدند. پس از اجرای طرح مداخله فردی در 11 جلسه بر روی گروه آزمایش،مجددا هر دو گروه به وسیله ابزارهای سنجش، موردبررسی قرار گرفتند.یافته ها: نمرات مربوط به اختلال اضطراب اجتماعی کودکان، باورهای فرانگرانی و اضطراب سلامتی والدین در هر دو مرحله پیش آزمون وپس آزمون در دو گروه آزمایش و کنترل نشان داد که در مرحله پیش آزمون، تفاوت چندانی بین میانگین نمرات در دو گروه آزمایش و کنترلوجود نداشت؛ اما در مرحله پس آزمون، میانگین نمرات در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل کاهش یافت. دراین راستا، آموزش برنامهخانواده سازگار بر نمرات پسآزمون این متغیرها معنادار بود، به گونه ای که میانگین نمرات باورهای فرانگرانی (F=221/47, p<0/001)،اضطراب سلامتی والدین (F=87/70, p<0/001) و اختلال اضطراب اجتماعی کودکان و نوجوانان (F=46/15, p<0/001)، آزمودنی هایگروه آزمایش به طور معناداری کمتر از گروه کنترل و دارای تفاوت معناداری بود.نتیجه گیری: آموزش برنامه های خانواده سازگار بر کاهش باورهای فرانگرانی، اضطراب سلامتی والدین، اختلال اضطراب اجتماعی کودکانو نوجوانان تاثیر دارد.

Keywords:

باورهای فرانگرانی , اضطراب سلامتی , اضطراب اجتماعی , برنامه خانواده سازگار