آراء کمسیون ماده 12 قانون زمین شهری و اختیار محاکم قضایی

اراضی، به گونه های مختلفی در طبیعت جلوه نموده اند و چون هر کدام از حقوق و مزایای خاصی برخوردارند باید انواع آن از یکدیگر متمایز گردد .برای حصول به این هدف باید ضوابط و مقرراتی که جهت تعیین و تشخیص نوعیت اراضی از یکدیگر وجود دارد و آثار قانونی و وظایف و تکالیف صاحبان اینگونه اراضی بر آن مترتب می گردد، مورد شناسایی قرار گیرد. اینکه کدام مراجع و در چه مواردی باید از کمیسیون مذکور استعلام نمایند و نحوه ی تشکیل کمیسیون چگونه است و این کمیسیون با چه شرایط و براساس چه مستنداتی نسبت به تشخیص نوعیت زمین اقدام می نماید و ابلاغ نظریه ی کمیسیون و نحوهی اعتراض به آن چگونه است مساله این پژوهش است . روش پژوهش در این مقاله توصیفی –تحلیلی و مبتنی بر اسناد و مستندات قانونی و حقوقی مترتب است . نتایج حاکی از آنست که می بایست ملاک های تشخیص و مستندات قانونی و دقت در مبانی استدلال نظریه ی کمیسیون موجبات تحقق آراء کمسیون ماده 12 قانون زمین شهری می باشد.

Keywords:

اراضی شهری , نوعیت , تشخیص , دیوان عدالت اداری , قانون زمین شهری , کمیسیون ماده 12 قانون زمین شهری