شناسایی عوامل موثر بر بهبود بهره برداری از خودروهای سبک تاکتیکی نظامی

در این مقاله، چارچوبی برای بهبود بهره­ برداری از خودروهای سبک تاکتیکی در یک نیروی دفاعی ارائه می گردد. مدل­های بسیاری برای بهبود بهره­ برداری وجود دارد که با بررسی تعدادی از مدل­های موجود، مدل پیشنهادی ارائه گردید. فرآیندهای اصلی این چارچوب شامل، انتخاب معیارها و شاخص­ های مربوطه و اولویت­ بندی آنها می باشد. جهت گردآوری داده­ ها، از روش خبرگی، مصاحبه و توزیع پرسشنامه استفاده شده است. جامعه آماری شامل کارشناسان، متخصصان و مدیران شاغل در آماد و پشتیبانی آشنا با حوزه ترابری و تحرک، می باشند. جهت تایید معیارها، یک سری پرسشنامه بین 50 خبره توزیع شد و 44 عدد آن جمع­ آوری گردید که برای تعیین روایی پرسشنامه­ ها از فرمول لاوشه استفاده شد و با اصلاحاتی مورد تایید قرار گرفت و پایایی پرسشنامه­ ها نیز با کمک نرم­ افزار تحلیل آماریSPSS بررسی شده و مقدار آلفای کرونباخ بزرگ­تر از 7/0 به دست آمد که نشان پایایی مطلوب آن است. در این مقاله، معیارهای اصلی بهبود بهره­ برداری از خودروهای سبک تاکتیکی شامل، تامین و خرید، توزیع، ذخیره­ سازی، تعمیرات و نگهداری و بهره­ برداری شناسایی شده و با استفاده از مدل تصمیم­ گیری تاپسیس4 این علت­ها و نیز علت­های فرعی آنها رتبه­ بندی گردید. در نهایت خروجی این پروژه جهت پیاده­ سازی به نیروی دفاعی مربوطه ارسال گردید.

Keywords:

بهبود بهره برداری , خودروهای سبک تاکتیکی , آماد و پشتیبانی , ترابری و تحرک , مدل تصمیم گیری تاپسیس