امروز در بسیاری از سازمان های ما کمتر به منابع انسانی به صورت منبعی استراتژیک و منحصر به فرد می نگرند،و کمتر بر به کارگیری سیستم های آموزشی و یادگیری هدفمند و استراتژیک سازگار با رسالت ،اهداف و استراتژی های سازمانی تاکید می شود و خیلی از سازمان های کشور ما در صدد توسعه و نو سازی و افزایش سرمایه دانش فکری و پرورش منابع انسانی خود انگیخته و مستعد و خود پرور بر نمی آیند .این در حالی است که سازمان های توانمند و مهم،تمامی توان و استعدادهای بالقوه کارکنانشان را در تمامی سطوح فردی و تیمی و سازمانی مدیریت می کنند ،توسعه می دهند واز آن بهره می جویند.و سعی می کنند از طریق فرایند آموزش برنامه ریزی شده مبتنی بر چهار گام نیاز سنجی ،طراحی و طرح ریزی آموزشی ،مدیریت اجرایی آموزش و در نهایت ارزشیابی آموزش بر دانش ،مهارت و قابلیت های کارکنان خود بیفزایند