رابطه ساختار خانواده (اقناع گرایی) با بزهکاری (مطالعه موردی: جوانان 15 تا 29 ساله شهر همدان)

تحقیق حاضر به بررسی نقش ساختار خانواده (اقناع گرایی) بر بزهکاری در جوانان شهر همدان با استفاده از روش میدانی- همبستگی پرداخته شده است. جامعه ی آماری تحقیق شامل کلیه جوانان 15 تا 29 ساله در سال -1395 96 بوده که مشتمل بر 175510 نفر میباشند. حجم نمونه ی پژوهش با استفاده از فرمول کوکران برابر با 382 نفر برآورد گردید. تمامی پاسخگویان تحقیق به شیوه تصادفی ساده انتخاب گردیدند. داده های پژوهش با استفاده از یک پرسشنامه محقق ساخته در سطح سنجش ترتیبی گردآوری گردید که روایی آن به شیوه ی صوری و محتوایی و پایایی آن توسط ضریب آلفای کرونباخ سنجش و مورد تایید قرار گرفت. در این پژوهش به بررسی اثرات ساختار خانواده در بعد اقناع گرایی بر بزهکاری جوانان پرداخته است. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از نرم افزار SPSS نسخه 23 استفاده شده و از آزمون آماری همبستگی گشتاوری پیرسون برای آزمون فرضیه ها استفاده شد. همچنین برای آزمون مدل تحقیق از رگرسیون خطی چندمتغیری استفاده شد. نتایج آزمون فرضیه ها نشان داد که از بین متغیر مستقل تحقیق اثر رابطه معناداری بین یک متغیر یعنی اقناع گرایی خانواده بین جوانان با بزهکاری رابطهی معناداری به دست نیامده است.

Keywords:

خانواده , اقناع گرایی , بزهکاری , جوانان , همدان