بررسی و تبیین میزان موفقیت اجرای سند آمایش سرزمینی آموزش عالی سلامت

آمایش سرزمینی آموزش عالی نظام سلامت، سیاستی است که وزارت بهداشتبر اساس اسناد بالادستی اتخاذ نموده و آن را رصد می کند. هدف از انجام این پژوهش تبیین میزان موفقیت اجرای سند آمایش سرزمینی آموزش عالی سلامت در کلان منطقه آمایشی کشور می باشد. این مطالعه در سال 1397 -1398 انجام شد. این پژوهش از نوعی ترکیبی متوالی می باشد که ابتدا مرحله کمیو سپس مرحله کیفی پژوهش اجرا شد. تحلیل محتوای کیفی با استفاده از رویکرد تحلیل محتوا صورت پذیرفت. در فاز کمی مطالعه 30 پرسشنامه تکمیل گردید. کمترین میانگین مربوط به حیطه تمرکز زدایی و جلوگیری از تجمع امکانات و بیشترین امتیاز مربوط به حیطه جلوگیری از فعالیت های تکراری است. در فاز دوم تحلیل کیفی داده ها منجر به استخراج 256 کد اولیه شد. بازبینی چندین باره و ادغام کدهای بدست آمده با یکدیگر بر مبنای مشابهت به هم در طی مراحل متعدد در نهایت 109 درون مایه را در خصوص ارزیابی وضع موجود و بیان راهکارهای عملی متمایز نمود. در مرحله کمی مطالعه ، 30 پرسشنامه تکمیل شد. کمترین میانگین مربوط به عدم تمرکز و جلوگیری از همپوشانی و بیشترین میزان مربوط به تکرار بود. در مرحله دوم ، تجزیه و تحلیل داده های کیفی منجر به استخراج 256 کد اولیه شد. بررسی چندین بار و ادغام کدهای مبتنی بر شباهت در طی چند مرحله ، در نهایت برای ارزیابی وضعیت موجود و بیان راه حل های عملی ، 109 مضمون را از هم متمایز کرده است. این سند برای توسعه متوازن آموزش عالی است. فرصت خوبی برای دانشگاه ها فراهم شده که از حالت روزمرگی خارج شوند . چالش هایی وجود دارد از جمله کمبود تامین اعتبارات، تفویض اختیارات به کلان مناطق.بهتر است در حوزه آموزش عالی نگاه جمعیتی و عدالت محورانه داشت و در کنار جمعیت به مزیت های منطقه ای توجه شود

Keywords:

سند آمایش سرزمینی , آموزش عالی , آموزش عالی سلامت , توسعه متوازن