اثربخشی آموزش روانشناختی فلسفه بر سبک های تفکر دختران نوجوان ناسازگارشهرتهران

پژوهش حاضر به هدف بررسی اثر بخشی روانشناختی فلسفه برسبکهای تفکر دختران نوجوان ناسازگار شهر تهران اجرا گردیده است .پژوهش حاضر به روش نیمه تجربی با روش پیش آزمون-پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل انجام گردیده است.جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دختران نوجوان ناسازگار شهر تهران است که از روش نمونه گیری در دسترس در منطقه5 تهران در یک دبیرستان مقطع متوسطه مرحله اول بعد از نمونه گیری از تمام دانش آموزان بوسیله آزمون مهارتهای اجتماعی ایندربیتزن –فوستر جهت سنجش ناسازگاری تعداد 30 نفر انتخاب وبه صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. سپس آزمون سبک های تفکر استرنبرگ –واگنر جهت تعیین سبک های تفکر و میزان آن استفاده گردید .در این مرحله برنامه ی آموزش روانشناختی فلسفه شامل پکیج درمانی آلبرت الیس واجرای برنامه ی آموزش فلسفه برای کودک برای گروه آزمایش در 12 جلسه 2 ساعته اجرا گردید.بعد از اتمام دوره آزمونها بصورت پس آزمون اجرا گردید .جهت بررسی یافته های پژوهش از آزمون کوواریانس چند متغیره استفاده گردید، یافته های پژوهش حاکی از آنست که بین میانگین نمرات پیش آزمون و پس آزمون گروه آزمایش در تمام خرده مقیاس های سبک تفکر به جز دو سبک الیگارشی وآنارشیست ارتباط معنی داری در نمرات مشاهده میگردد و همچنین بین نمرات پیش آزمون وپس آزمون ،پرسشنامه مهارت های اجتماعی رابطه معنی داری دیده شد که حاکی از اثر بخشی آموزش روانشناختی فلسفه بر سبک های تفکر دختران نوجوان ناسازگار و همچنین کاهش ناسازگاری در جامعه مذکور می باشد.