مطالعه تجربه دانش آموزان سال اول متوسطه درباره تخته های هوشمند

تحقیق حاضر به مطالعه تجربه دانش آموزان سال اول متوسطه از تخته های هوشمند می پردازد. بر این اساس اثربخشی تخته های هوشمند بر اساس نگرش، میزان یادگیری از طریق آنها و سهولت کاربرد آنها مطالعه شده است. برای این کار با استفاده از مدل تحقیق توصیفی- اکتشافی و رویکرد تحقیق کمی-کیفی، در بخش کمی تعداد 114 دانش آموز سال اول متوسطه به صورت هدفمند انتخاب شدند که به تازگی به مدت یک سال تجربه کار با تخته هوشمند را کسب کرده بودند. اطلاعات کمی با استفاده از مقیاس محقق ساخته، یعنی مقیاس نگرش به تخته هوشمند که پایایی آن با 24 گویه 904. به دست آمد، جمع آوری شدند. روایی سازه مقیاس از طریق نظریه های مربوط به تخته هوشمند و تحلیل عاملی تایید شد و روایی متخصصان این مقیاس، توسط معلمان و متخصصان فناوری آموزشی تایید شده است. در بخش کیفی داده های حاصل از مصاحبه با      20 نفر از دانش آموزان تحلیل شده اند. یافته های تحقیق نشان دادند که نگرش کلی دانش آموزان سال اول دوره متوسطه نسبت به استفاده از تخته هوشمند پایین تر از حد متوسط است. دانش آموزانی که برای اولین بار با تخته هوشمند مواجه شده اند کاربردهای واقعی تخته هوشمند را به دلایل مختلف مانند بی تجربگی معلمان، کمبود نرم افزارها و بسته های درسی الکترونیکی و فقدان برنامه های آموزشی منسجم و متناسب درک نکرده اند یا نگرش مثبتی نسبت به حضور تخته های هوشمند در کلاس های خود ندارند. بین نگرش نسبت به تخته های هوشمند در تجربه اولیه دانش آموزان با میزان یادگیری و سهولت کاربرد تخته ها ارتباط قوی مشاهده شد. مدل اثربخشی تخته هوشمند نیز که با سه مولفه نگرش، یادگیری و سهولت در تحقیقات قبلی تدوین شده بود در تحقیق حاضر مورد تایید قرار گرفت.  

Keywords:

تخته هوشمند , دوره متوسطه , فناوری آموزشی , نگرش , یادگیری