رویکرد کنترل مقاوم هواپیما با عدم قطعیت ایرودینامیکی

هواپیماهای بدون سرنشین در حقیقت وسایل پرنده ای هستند که بدون حضور فیزیکی انسان از راه دور کنترل یا بوسیله خلبان خودکار بر اساس برنامه از پیش تعیین شده کنترل و ناوبری میشوند. این هواپیماها در انجام مانورهایی با شتاب بالا قابل استفاده بوده که چنین خصوصیتی آن را قادر می سازد تا به طور کاملا تهاجمی با انعطاف عملیاتی بالا به پرواز درآید. برای انجام عملیات پیچیده احتیاج به سیستمهای کنترل مناسبی است که بتوان مانورهای بخصوصی را انجام دهد. باید بدانیم که در طراحی سیستمهای کنترل هواپیما معادلات بدنه که اساس طراحی می باشند فقط تقریبی از دینامیک غیرخطی هواپیما هستند. زیرا با تغییر نقطه کار هواپیما مدل خطی توصیفکننده رفتار آن تغییر میکند. این تغییر پارامترها می تواند سیستم را ناپایدار کند، بنابراین مهم است که کنترلکننده هایی طراحی نماییم که دارای پایداری مقاوم (Robust Stability) باشند یعنی توانایی پایدار ماندن علیرغم خطاهای مدلسازی و تغییرات پارامترها را داشته باشند. در این تحقیق در پی این بوده ایم که با در نظر گرفتن عدم قطعیتهای موجود از نوع دینامیک مدل نشده، عدم قطعیتهای ایرودینامیکی و پارامتری سیستم کنترلی طراحی شود تا رفتار مناسب در کانالهای طولی و عرضی اکتساب شود. پس از به دست آوردن کنترلر، سیستم مداربسته شبیه سازی خواهد شد و پاسخ هواپیما به ازای فرمانهای موردنظر بررسی میشود.

Keywords:

کنترل مقاوم , هواپیمای بدون سرنشین , عدم قطعیت ایرودینامیکی