با عنایت به اینکه ایران در زمره ی کشورهای پرسابقه در زمینه برنامه ریزی و سیاستگذاری
توسعه ( در بین کشورهای
توسعه نیافته ) به شمار می رود و قناتها نیز اهمیت بی بدیلی در فضای اقتصادی و زیست محیطیکشور دارد، این مسئله مطرح شد که توجه به عمران و پیشرفت قنوات در کشور در محتوای
سیاست های
توسعه چگونه بوده است این تحقیق به لحاظ هدف کاربردی است. از حیث ماهیت و روش در زمره ی تحقیقات توصیفی – تحلیلی قرار دارد. داده های اولیه از محتوای 22 سند فرادستی مرتبط با
توسعه و به ویژه بخش آب کشور استخراج شده است. سپس در چارچوب تحلیل محتوای کیفی اقدام به تجزیه و تحلیل داده ها گردید. نتایج نشان داد اهمیت
قنات در نظام سیاستگذاری و
سیاست های
توسعه کشور پیوسته و یکنواخت نبوده است. به عبارتی، هرگاه فشارهای محیط طبیعی اعم از خشک سالی ها بر جغرافیای سرزمین محدودیت ها و تنگناهایی خصوصا در زمینه ی دسترسی به
منابع آب متحمل ساخته، گرایش سیاستی به سوی
قنات ها پدیدار شده است. بدینسان می توان گفت در محتوای
سیاست های مرتبط با
قنات در کشور، نوعی امتنان و کم توجهی غیرشایسته وجود دارد. همچنین یکی از نقطه ضعف های اساسی
سیاست ها این است که کمترین توجهی به امر تحقیق و
توسعه برای بروزرسانی تکنیک و تکنولوژی
قنات صورت نگرفته تا این تکنولوژی بومی بتواند در برآورده ساختن نیازهای کنونی و آینده کشور نیز توانمند باشد.