تاثیر مکمل بستر بنتونیت سدیم و تراکم گله بر عملکرد جوجه های گوشتی و کیفیت بستر در تابستان

این آزمایش به­منظور بررسی تاثیر مکمل بستر بنتونیت­سدیم و تراکم گله بر عملکرد و کیفیت بستر با استفاده از 252 قطعه جوجه ­گوشتی در قالب طرح کامل تصادفی با شش تیمار به­صورت فاکتوریل (2×3) و چهار تکرار انجام ­شد. عامل های آزمایشی شامل تراکم در واحد سطح (14؛ تراکم کم و 18؛ تراکم زیاد / پرنده در هر مترمربع) و سه سطح مکمل بستر بنتونیت­سدیم (0، 2 و 4 کیلوگرم در هر مترمربع) بودند. افزایش تراکم سبب افت عملکرد رشد، افزایش رطوبت، pH، شمار اشریشیاکلی و اووسیست بستر، نمره زخم های روده­، زخم کف پا، مفصل خرگوشی و زخم سینه شد (01/0> P). رطوبت بستر و نمره زخم کف پا و مفصل خرگوشی با افزودن 2 کیلوگرم مکمل ­بستر کاهش یافت (01/0> P). افزودن چهار کیلوگرم بنتونیت­سدیم سبب کاهش شمار اشریشیاکلی و نیتروژن بستر و بهبود افزایش وزن جوجه­ها نسبت به گروه­ شاهد شد (01/0> P). اثر متقابل تراکم و مکمل ­بستر برای نمره زخم های کف پا و مفصل خرگوشی (35 روزگی) معنی­دار بود (05/0> P) به­طوری­که در تراکم کم زخم های ناچیز بود و افزودن مکمل ­بستر تاثیری بر آن نداشت اما زخم های پا ناشی از تراکم بالا با افزودن 4 کیلوگرم مکمل ­بستر کاهش یافت. نتایج نشان می­دهد که افزودن مکمل بستر بنتونیت­سدیم تاثیر مثبتی بر عملکرد جوجه های گوشتی و کیفیت بستر داشت.

Keywords:

بنتونیت سدیم , تراکم پرنده , جوجه گوشتی , کیفیت بستر , عملکرد