ارزیابی مقایسه ای الگوی رشد در سویه تجاری جوجه گوشتی، جوجه بومی و کبوتر پرواری پرورشی در ایران

هدف از انجام این پژوهش، مقایسه الگوی رشد در جوجه های گوشتی، مرغ بومی و کبوترهای پرواری پرورش یافته در شرایط کشور ایران بود. در این پژوهش، از داده های وزنی مخلوط پرندگان نر و ماده جوجه گوشتی سویه تجاری راس 308 (326000 قطعه)، مرغان بومی (224000 قطعه) و کبوترهای پرواری (کبوترهای ایرانی 4000 قطعه) استفاده شد. پرندگان به صورت آزاد تغذیه و در فواصل متناوب با توجه به سن، وزن کشی شدند. دقت تناسب منحنی در تمام گونه ها (R2 کبوتر= 0/996، R2 مرغ بومی= 0/970و R2 جوجه گوشتی=0/996) بالا بود. نسبت y+/A (وزن در نقطه عطف تقسیم بر وزن بالغ)، که شکل منحنی رشد را تعیین می کند، در جوجه های گوشتی، مرغان بومی و کبوترهای پرواری به ترتیب ( 0/358، 0/379 و 0/352) بود. سن در نقطه عطف (t+)، در جوجه گوشتی 36/6 روز، مرغ بومی 44/9 روز و کبوتر پرواری 10/3 روز مشاهده شد. موقعیت نقطه عطف از لحاظ سن، نشان دهنده رشد سریع در کبوترها و جوجه های گوشتی بود. پارامترهای t+ و y+ با شاخص بلوغ k در تمام پرندگان به طور مثبت ارتباط داشتند. نتایج این مطالعه، فرصتی را برای شناخت و توسعه استراتژی های پرورش طیور بومی فراهم می کند. تغییر شیوه های مدیریتی یا آرایش ژنتیکی مرغ محلی و کبوتر، تاثیر مثبتی بر رشد و بهره وری، و حفظ منابع بومی-ژنتیکی آنها خواهد داشت.

Keywords:

تابع ریچاردز , جوجه گوشتی , کبوتر پرواری , مرغ بومی , منحنی رشد