جایگاه حقوق مالکیت فکری در علم حقوق

بحث جایگاه حقوق مالکیت فکری در علم حقوق که در این مقاله به روش توصیفی،تحلیلی از منابع کتابخانه ای و اسنادی، مجال سخن یافته است یکی از موضوعات مهم حقوقی و بینالمللی را تشکیل میدهد. حقوق فکری، حقوقی است که به صاحب آن اجازه می دهد از منافع و اشکال خاصی از فعالیت یا فکر انسان به صورت انحصاری استفاده کند و هدف آن صیانت از مالکیت فکری و نیز حمایت از قانون ناشی از آفرینش ها و خلاقیت های فکری و معنوی در زمینه های علمی، صنعتی، ادبی و هنری و تشویق و ترغیب گرایش به ایجاد این آفرینش ها با هدف توسعه اقتصادی و اجتماعی و بهبود زندگی بشر می باشد و حقوق مالکیت فکری در معنای وسیع کلمه عبارتست از حقوق ناشی از آفرینش ها و خلاقیت های فکری در زمینه های علمی، صنعتی، ادبی و هنری که حقوق مالکیت فکری معمولا به دو حوزه تقسیم میشود که شامل 1.حقوق مالکیت صنعتی 2.کپی رایت و حقوق جانبی آن می باشد که البته حقوق مالکیت صنعتیرا هم می توان به دو بخش عمده تقسیم کرد یا حقوق مربوط به علائم مثل علائم تجاری و علائم جغرافیایی که در صورت حفظ شکل متمایز آنها می توانند تا مدتی نامحدود مورد حمایت قرار گیرند یا حقوق مربوط به اختراع و طراحی صنعتی که شامل اختراعات، طرح های صنعتی و اسرار تجاری می شود و مدت حمایت از آنها معمولا محدود است و کپی رایت هم که از نظر لغوی به معنای حق نسخه برداری یا حق مولف است و از نظر اصطلاحی هم به حقوقپدیدآورندگان آثار ادبی، هنری و علمی اطلاق می شود که میتواند طیف گستردهای از آثار مکتوب تا آثار سمعی و بصری و آثار تجسمی و صنایع دستی و نرم افزارهای رایانه ای را شامل شود.

Keywords:

سازمان جهانی تجارت , مالکیت فکری , ایران