اثر سطوح مختلف لسیتین سویا بر کیفیت منی و نسبت جنسیت اسپرم گاو هلشتاین با تکنیک Real-time qPCR
Publish place: Journal of Cell & Tissue، Vol: 10، Issue: 3
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 377
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCT-10-3_001
تاریخ نمایه سازی: 19 خرداد 1399
Abstract:
هدف: پژوهش حاضر بهمنظور بررسی استفاده از سطوح مختلف لسیتین سویا در رقیقکننده تریس بر کیفیت منی و نسبت جنسیت با استفاده از تکنیک real-time qPCR اجرا شد. مواد و روشها: نمونهگیری از چهار گاو نر نژاد هلشتاین، یک بار در هفته انجام شد و سپس نمونههای مناسب با هم مخلوط شدند. نمونههای اسپرم (در چهار تکرار) به سه گروه شامل صفر، یک و دو درصد لسیتین سویا اختصاص دادهشد. و فراسنجههای کیفی و نیز نسبت جنسیت منی در آنها تعیین شد. در این تحقیق بهمنظور شستشوی منی و حذف سلولهای مرده، از تکنیک شنا به سمت بالا (Swim up) استفاده شد. ژن های PLPو SRY به ترتیب برای جداسازی قطعات خاصی از توالی های کروموزوم X- وY- تکثیر شدند. در این روش PAR به عنوان ژن مرجع جهت نرمالسازی دادههای حاصل از بیان ژن در واکنش real- time qPCR استفاده شد. نتایج: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تکنیک Swim up و سطوح مختلف لسیتین سویا موجب بهبود کیفیت منی شدند. علاوه براین، استفاده از تکنیک Swim up باعث کاهش معنیدار بیان ژنPLP (11/0±75/0) و افزایش معنیدار بیان ژن SRY (13/0±37/1) شد. اما استفاده از سطوح مختلف لسیتین سویا تغییری در نسبت جنسیت اسپرم ایجاد نکرد. نتیجه گیری: به طورکلی، لسیتین سویا یک جایگزین مناسب برای منابع حیوانی بوده و موجب بهبود کیفیت مایع منی می شود. با توجه به محدودیتهای موجود در استفاده از منابع حیوانی در رقیق کننده گاو، استفاده از لسیتین سویا به عنوان یک منبع گیاهی پیشنهاد می شود.
Keywords:
Authors
سپیده رستمی
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، دانشکده علوم دامی و صنایع غذایی، گروه علوم دامی، اهواز، ایران
محمدتقی بیگی نصیری
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، دانشکده علوم دامی و صنایع غذایی، گروه علوم دامی، اهواز، ایران
محمد نظری
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، دانشکده علوم دامی و صنایع غذایی، گروه علوم دامی، اهواز، ایران
صالح طباطبایی وکیلی
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، دانشکده علوم دامی و صنایع غذایی، گروه علوم دامی، اهواز، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :