رابطه عملکرد تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی با احتمال خودکشی در دانشجویان

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش عملکرد تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی در احتمال خودکشی دانشجویان انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دختر و پسر دانشگاه تبریز در سال تحصیلی 1397-98 بودند که تعداد 391 نفر از آن ها با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس های احتمال خودکشی کال و گیل 2002، خودکارآمدی تحصیلی پاتریک و همکاران 1997 و معدل نیم سال اول دانشجویان استفاده گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار spss-22 و آزمونهای آماری همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که عملکرد تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی با احتمال خودکشی دانشجویان رابطه منفی معنادار داشت .P<0/01 همچنین نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد که تا حدودی احتمال خودکشی دانشجویان را می توان بر اساس عملکرد تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی آنها پیشبینی کرد. در هرگونه برنامه ریزی برای پژوهش و کاهش احتمال خودکشی دانشجویان، لازم است به عملکرد تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان توجه ویژه شود

Keywords:

عملکرد تحصیلی , خودکارآمدی تحصیلی , احتمال خودکشی , دانشجو