بررسی رابطه بین سبک های دلبستگی و خودشفقتی با کیفیت زندگی در دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه ی بین سبکهای دلبستگی و خودشفقتی با کیفیت زندگی بود. جامعه آماری شامل دانشجویان کلیه دانشجویان مشغول به تحصیل در دانشگاه شهید چمران بود. نمونه اصلی شامل 200 نفر بود که به روش در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش حاضر شامل، پرسشنامه ی کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (1998(، پرسشنامه ی سبک های دلبستگی Colins and Reid (1990)، و پرسشنامه ی خودشفقتی(Reyes (2003 et al، بود. برای بررسی رابطه بین متغیرها از روش تحلیل همبستگی ساده (پیرسون(، و چندگانه (رگرسیون(، با استفاده از نرم افزار SPSS 21 انجام شد. نتایج نشان داد که بین سبکهای دلبستگی (ایمن، اجتنابی و اضطرابی/ دوسوگرا)و خودشفقتی با کیفیت زندگی رابطه ی ساده معناداری وجود دارد. همچنین بین سبکهای دلبستگی و خودشفقتی با کیفیت زندگی رابطهی چندگانه وجود دارد. و این متغیرها قابلیت پیشبینی کیفیت زندگی را دارا میباشند. سطح معناداری در پژوهش حاضر p<0/01 بود.

Keywords:

سبکهای دلبستگی , خودشفقتی , کیفیت زندگی