نقش طراحی منظر در برنامه ریزی و طراحی پارک های جنگلی

پارک های جنگلی اکوسیستم های حساس و آسیب پذیری هستند که نقش مهمی در حفاظت از منابع اکولوژیکی و حفظ ارزش های فرهنگی به منظور استفاده عموم و تضمین تعادل اکولوژیک محیط زیست ایفا می کنند. براساس مطالعالت صورت گرفته، روش های مرسوم جنگل داری متمرکز بر بهره برداری از جنگل ها بوده و عدم کلی نگری در مدت و تعیین راهبردهای طراحی و برنامه ریزی این مناظر، موجب بروز مشکلات عدیده ای در نگهداری و استفاده از جنگل ها در جهان شده است. از این رو هدف این پژوهش، بررسی اصول طراحی و برنامه ریزی پارک های جنگلی و تدوین چارچوب مقدماتی برای طراحی منظر و ایجاد پارک های جنگلی در حاشیه شهرها است. لزوم دانش کافی از خصوصیات مناظر جنگلی و فرایندهای طبیعی تاثیرگذار در روند برنامه ریزی و طراحی جنگل ها، فرض اصلی در این پژوهش است. که در این مورد نیز بر اصول دانش اکولوزی منظر و بوم گرایی تاکید می شود. به عبارت دیگر فقدان ادراک صحیح از جریان های ذاتی طبیعی و اکوسیستم های طبیعی یگانگی نسبت به محیط طبیعی و نظام های آن در فرایند برنامه ریزی و طراحی منظر پارک های جنگلی را به دنبال دارد. بنابراین در این جستار، ضمن تبیین اصول حفاظت، تلاش خواهد شد تا اصول طراحی و برنامه ریزی مناظر جنگلی بررسی شود. در این راستا علاوه بر مرور اهداف ایجاد و توسعه پارک های جنگلی، مبانی نظری و رویکردهای بهره برداری، تفرج و حفاظت از این نوع پارک ها بررسی شده و اصول زیبایی شناسی و چارچوب های طراحی اکولوژیک نیز مورد مطالعه قرار می گیرد. در ادامه نتایج مطالعات نظری در تطابق با آموزه های تجارت جهانی باهدف تدقیق یافته ها صورت می پذیرد و نهایت اصول برنامه ریزی و طراحی منظر پارک های جنگلی تدوین می شود.

Keywords:

پارک جنگلی , زیبایی شناسی , اکولوژیک , طراحی و برنامه ریزی منظر , اکولوژی منظر , متریک