طراحی برنامه درسی آموزش مهندسی با تاکید بر تربیت فناورانه مبتنی بر نظریه زمینه ای کلاسیک

هدف  تحقیق حاضر واکاوی تجربه زیسته فناوران به منظور طراحی برنامه درسی آموزش مهندسی با تاکید بر تربیت فناورانه مبتنی بر نظریه زمینه ای کلاسیک است. داده ها از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته با 10 فناور به روش نمونه گیری هدفمند از نوع ملاک محور جمع آوری شد. نمونه گیری از اطلاعات در دو سطح انجام پذیرفت. سطح اول انتخاب نشانه هایی که محقق را در رسیدن به هدف اصلی و پاسخ به سوالات کمک می کرد و سطح دوم مطالعه ادبیات تحقیق پس از ظهور دغدغه اصلی در خصوص تربیت فناورانه بود. داده ها با روش کدگذاری اساسی و نظری گلیزری تجزیه و تحلیل شدند و با نرم افزار تحلیل داده های کیفی MAXQDA استخراج شد پدیده محوری تاکیدبرتربیت فناورانه در برنامه درسی آموزش مهندسی بود. یافته های تحقیق متعلق به کدگذاری نظری و ارائه پیوند میان مقوله ها و مفاهیم مرتبط با پدیده محوری است. از میان خانواده های کدگذاری نظری گلیزری خانواده پیوندها انتخاب شد که در نهایت به ترسیم مدل نظری برنامه درسی آونگی مبتنی بر تربیت فناورانه در آموزش مهندسی انجامید. 4 مضمون اصلی: محیط شخصی فناورانه، محیط اجتماعی فناورانه، محیط صنعتی فناورانه و تربیت فناورانه و 28 مقوله فرعی و 64 کد مفهوم استخراج گردید.  براساس یافته های تحقیق تربیت فناورانه بصورت ساختاری و فرهنگی کارکردهایی معطوف به بالندگی اقتصادی دارد که بایستی بشدت مورد توجه مسولین امر قرار گیرد.  

Keywords:

کلمات کلیدی: برنامه درسی آموزش مهندسی – تربیت فناورانه- نظریه داده بنیاد , رویکرد ظاهرشونده (گلیزری)