حرکتهای جهادی حرکتهایی است که در آن تعدادی از دانشجویان دانش اموزان طلاب حوزه های علمیه یا دیگر اقشار جامعه به صورت خودجوش و داوطلبانه درمناطق محروم کشور به انجام فعالیتهای خدماتی عمرانی کشاورزی، بهداشتی و .. ارائه خدمات فرهنگی - اموزشی می پردازند. جایگاه حرکت های جهادی در اندیشه دینی نسبت اینحرکتها با فرهنگ انقلاب اسلامی و دستاوردها و ثمرات این حرکت ها به این حرکت ها این قابلیت را بخشیده است که به عنوان یکی از ماندگار ترین و موثرترین جریانهای انقلابی به حیات خود ادامه دهد. یکی از ضعفهای جامعه علمی ما پس از انقلاب اسلامی این بوده است که کمتر بهدستاوردها و جریانهای نشات گرفته از فرهنگ انقلاب اسلامی با نگاه علمی نگریسته و کمتر در راستای مدون کردن تجربه های انقلابی با سازوکار های علمی پرداخته است. مجموعه ویژگیهی حاکم بر حرکتهای جهادی این قابلیت را به آن می بخشد که بهعنوان یک راهبرد علمی برای تعالی و ابادانی کشور مورد توجه قراگیرد. جریانی که به شدت بومی است و با فرهنگ دینی - انقلابی ما سنخیت فراوانی دارد و در ضمن کارامدی و توانمندی خود برای سازندگی مادی و معنوی کشور را در طول سالیان پس از انقلاب ثابت کرده است.