تبیین مفهوم بهره و ربای قرضی؛ با تاکید بر تحلیل فقهی زیاده
Publish place: Journal Of jurisprudence، Vol: 26، Issue: 100
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 367
This Paper With 25 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JFI-26-100_001
تاریخ نمایه سازی: 2 تیر 1399
Abstract:
از نظر کلاسیک ها، بوم باورک، فیشر و بسیاری از نظریه پردازان دیگر، بهره زیاده مشروط در قرارداد قرض است؛ به عبارت دیگر، سه مقوم زیاده ، مشروط و قرارداد قرض در تعریف بهره وجود دارد. همان تعریف با مقوم های گفته شده، بر ربای قرضی نیز صادق است. زیاده ممکن است مشروط و غیرمشروط و زیاده مشروط، ممکن است فیزیکی و ارزشی باشد و هریک اقسامی دارند که با قدری تسامح حدود 23 صورت پیدا می کند. پرسش اساسی این است که منظور از زیاده مشروط در قرارداد قرض و معیار ربا بودن زیاده چیست. آیا همه 23 مورد را دربرمی گیرد یا خیر فرضیه مقاله که با روش استنباط نظریه اقتصاد اسلامی اثبات شده این است که در مسائل مالی، زیاده به معنای انضمام مالی به مال یا اضافه شدن مال است. به کالا یا خدمت اقتصادی که بازار و درنتیجه قیمت داشته باشد، مال گفته می شود. زیاده در اموال به معنای منفعت مالی است که با زیاده فیزیکی و ارزشی تحقق می یابد. آیات و روایات ربا، ظهور در منفعت مالی دارند. بنابراین، معیار در زیاده منفعت مالی و منظور از مشروط در قرارداد قرض، الزام و التزام در قرارداد قرض است.
Keywords:
Authors
سید محمدکاظم رجائی
دانشیار گروه اقتصاد موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :