طراحی نقشهی آسیبپذیری فازی برای بحران زمینلرزه و تحلیل قوانین استنتاج برای بهبود دقت

نقشههای آسیبپذیری ابزار سترگی برای مدیران جهت کاه ش خطرات و تلفات ناشی از حوادث و بویژه زمینلرزه میباشد. با داشتن میزان آسیبپذیری و پتانسیل تخریب مناطق بخصوص سکونت گاه ها می توان پیشبینیهای لازم جهت کاهش اثرات تخریب را انجام داد. عوامل بسیار زیادی موجب عدم قطعیت و نایقینی در تهیه آسیبپذیری میشود که از آن جمله میتوان به ماهیت نامشخص متغیرهای مورد مطالعه، وجود عناصر نایقینی در تحلیل بحران زمینلرزه، ناتوانی در تعیین مرز دقیق آسیبپذیری نواحی و عوارض مختلف نام برد. برای حل این مشکل میتوان از منطق و مجموعههای فازی سود جست. نظریهی فازی با قابلیت انعطاف پذیری خود، همچنین توانایی در مدلسازی عناصر زبانی وسیلهی قوی جهت تهیهی نقشهی آسیبپذیری تحت نایقینی میباشد.هر سیستم استنتاج نیاز به یک پایگاه قوانین دارد که به کمک آن قابلیت استنتاج داشته باشد. اما نکتهای که از آن غفلت شده چندی و چونی خود قوانین میباشد. در چارچوب فعالیت پژوهشی حاضر به کمک منطق فازی و موتورهای استنتاجگر آن نقشههای آسیبپذیری برای شهرکهای آپادانا و اکباتان تهران تهیه و نحوه ی اعمال قوانین کنکاش میشود. نتایج حاکی از آن است که افزایش قوانین منجر به بهبود دقت نمیشود، بلکه استنتاج صحیح بر مبنای اعمال قوانین مناسب نه تمامی قوانین و با توجه به ماهیت متغیرها، شرایط منطقه، کاربرد مورد مطالعه و مانند آنها صورت میگیرد.

Keywords:

زمینلرزه , قوانین استنتاج , منطق فازی , نقشهی آسیبپذیری