تاثیر تیمارهای مختلف پرایمینگ بر شاخص های جوانه زنی، موروفوفیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و تحمل به شوری ریحان (.Ocimum basilicum L) (رقم کشکنی لولو)
Publish place: Environmental Stresses in Crop Sciences، Vol: 11، Issue: 4
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 345
This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ESCS-11-4_025
تاریخ نمایه سازی: 9 تیر 1399
Abstract:
به منظور بررسی اثر نوع پرایمینگ بذر بر برخی خصوصیات جوانه زنی، مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی ریحان تحت تنش شوری، دو آزمایش مجزا به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه و گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. فاکتور اول پرایمینگ بذر در چهار سطح (نیترات پتاسیم 3 درصد به مدت 6 ساعت، اسید سالسیلیک 0.5 میلیمولار به مدت 12 ساعت، هیدروپرایمینگ با آب مقطر به مدت 24 ساعت و بذور بدون پرایمینگ) و فاکتور دوم سه سطح تنش شوری با استفاده از کلرید سدیم (0، 50 و 100 میلی مولار) بودند. بیشترین سرعت جوانهزنی در تیمار پرایمینگ با آب مقطر ثبت شد. وزن تر و خشک گیاهچه، طول ساقه چه و ریشه چه نیز تحت تاثیر پرایمینگ قرار گرفت. در آزمایش گلدانی صفات رویشی گیاه با افزایش میزان تنش شوری کاهش معنیداری نشان دادند. همچنین، بیشترین میزان کلروفیل a برگ در گیاهان بدون تیمار شوری (شاهد) و تنش شوری 50 میلیمولار در گیاهان حاصل از بذور پرایم شده با آب مقطر به ترتیب به میزان 7.21 و 6.33 میلیگرم/گرم وزن تر برگ به دست آمد. بالاترین میزان فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره برگ (80.66 درصد) و فنل کل (0.87 میلیگرم/گرم وزن تر) در گیاهان حاصل از بذور پرایم شده با آب مقطر به ترتیب تحت تنش شوری 50 و 100 میلی مولار مشاهده شد. علاوه بر این، بالاترین محتوای رطوبت نسبی برگ (71.55 درصد) در گیاهان حاصل از بذور پرایم شده با نیترات پتاسیم در شرایط بدون تنش شوری مشاهده شد. به طورکلی نتایج نشان داد در شرایط تنش شوری متوسط (50 میلی مولار) و بدون تنش (شاهد)، هیدروپرایمینگ بذر سبب بهبود صفات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی ریحان گردید.
Keywords:
Authors
قادر رستمی
دانشجوی دکترای علوم باغبانی و مهندسی فضای سبز، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران.
محمد مقدم
دانشیار گروه علوم باغبانی و مهندسی فضای سبز، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران.
رسول نریمانی
دانشجوی دکترای علوم باغبانی و مهندسی فضای سبز، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران.
لیلا مهدیزاده
دانشجوی دکترای علوم باغبانی و مهندسی فضای سبز، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :