واکاوی نحوه ارتباط انسان – جامعه - طبیعت از منظر آیات اجتماعی سوره انفال

انسان در نظام هستی، ارتباطات گوناگونی دارد که می توان آن را درسه دسته قرار داد: ارتباط با خدا، ارتباط با جامعه (همنوعان خود) و ارتباط با طبیعت. نویسنده با روش توصیفی تحلیلی وبا هدف کشف وتبیین نوع این ارتباطات بر اساس آیات اجتماعی سوره انفال پرداخته است. در ارتباط با خداوند باید نسبت به او شناخت و معرفت پیدا کند و با معرفت به او، به آورنده پیام او اعتقاد و از اوامرش تبعیت و از مخالفت با او بپرهیزد. در ارتباط با انسانهای دیگر باید بداند که انسان موجودی اجتماعی است که منشا حقوق وتکالیف معینی است. این مساله با توجه به آیات سوره انفال، شامل فتنه بودن فرزند، اصلاح ذات البین، انفاق به مردم، تالیف قلوب، هجرت وصلح میشود که انسان در زندگی اجتماعی با توجه به کرامت ومسوولیت خویش، با مراعات این امور، زمینه ساز تحقق عدالت اجتماعی شود. در رابطه با طبیعت باید چگونگی رابطه جهان هستی رابا خداوند دریابد وبفهمد که خود او نسبت به جهان هستی و طبیعت چه رفتاری باید داشته باشد تا برخورداری متقابل حاصل شود. آگاهی از امکان آثار اعمال انسان بر طبیعت و واکنش های احتمالی و متقابل جهان هستی از اموری است که از این سوره بدست می آید.

واکاوی نحوه ارتباط انسان – جامعه - طبیعت از منظر آیات اجتماعی سوره انفال Keywords:

انسان , ارتباط انسان با جامعه , ارتباط انسان با طبیعت , انفال