بررسی برخی عوامل موثر بر سهم بری زنان از خانه

هدف اصلی این نوشتار بررسی سازوکار سهم بری از خانه مشترک میان همسران است. متغیر وابسته رامالک خانه تشکیل می دهد و متغیرهای مستقل پژوهش نیز عبارت اند از: اندازه همکاری زن در خریدخانه، توان تصمیم گیری زنان، تحصیلات، اشتغال، نسبت درآمد زن به مرد، مقدار درآمدی که زن برای هزینه های خانواده خرج می کند، و باور نان آوری مردان.نمونه این پژوهش 383 نفر از زنان همسردار (شاغل و خانه دار) شهرستان گرگان اند، که به روش خوشه یی چند مرحله یی گزیده شده اند.نتایج پژوهش نشان داد مردان، بیش از زنان، و زنان شاغل، بیش از زنان خانه دار، در مالکیت خانه مشترک سهیم اند. از میان متغیر های مستقل، اندازه هم کاری اقتصادی زنان در خریدخانه، توان تصمیم گیری زنان، و باور نان آور بودن مرد با متغیر وابسته پیوندی معنادار دارد، یعنی اگرچه متغیرهای دیگر، مانند تحصیلات، اشتغال، نسبت درآمد زن به شوهر، و مقدار درآمدی که زن در خانواده خرج می کند، به گونه یی مستقیم، با سهم بری زنان از خانه پیوند ندارد، می تواند با فراهم آوردن امکان هم کاری اقتصادی زن در خریدخانه، به گونه یی غیرمستقیم، نقشی مهم را بازی کند، به این ترتیب، بر پایه چهارچوب نظری پژوهش، هر گونه سیاست اجتماعی بازدارنده در باره تحصیلات، اشتغال، و درآمد زنان، یا راه های تقویت کننده نقش های جنسیتی، که به نوعی با درآمد مالی زنان و شیوه هم کاری آن هادر اقتصاد خانواده پیوند دارد، می تواند بر موقعیت اقتصادی زنان در خانواده و اندازه سهم بری آن ها از خانه مشترک موثر باشد.

Keywords:

سهم بری زنان , خانه , سیاست اجتماعی , قانون