ارتباط سبک رهبری مدیران با میزان رضایت شغلی کارمندان در ادارات تربیت بدنی استان خراسان رضوی

امروزه سازمان ها رکن اصلی جوامع را تشکیل می دهند و دو عامل بسیار مهم و حیاتی سازمان ها عبارتند از : مدیریت که مهمترینعامل در حیات، رشد، بالندگی و یا مرگ سازمان محسوب می شود، و انسان ها که گردانندگان اصلی هر سازمان می باشند (الوانی،1393). همچنین سازمان ها در یافته اند که مهمترین سرمایه های آنان منابع انسانی است و مدیریت این منابع یکی از حساس ترین کارهای آنان است (رضاییان، 1393). عامل مدیریت فرایندی است که مدیران در انجام وظایف خود آن را دنبال کرده و اجزاء برنامه ریزی،سازمان دهی، نظارت و کنترل، انگیزش، ارتباطات، هدایت و تصمیم گیری را در بر دارد (استونر، 1393).از طرفی رضایت شغلی باعث می شود بهره وری فرد افزایش یابد، فرد نسبت به سازمان متعهد شود، سلامت فیزیکی و ذهنی فرد تضمینشود، روحیه فرد افزایش یابد، از زندگی راضی باشد و مهارت های جدید شغلی را به سرعت آموزش ببیند و با سوانح شغلی کمتری روبروشود. به اختصار رضایت از شغل نتایج مثبت گوناگون از جهت فردی و سازمانی به همراه دارد و بر احساس فرد درباره سازمان و علایقوی به مشارکت در حفظ همبستگی کمک می کند (عبدالکریم احمدی، 1387).در رابطه با سازمان های ورزشی نیز می توان گفت در حال حاضر، سازماندهی، اداره کردن و مدیریت معتبر ترین نیرو های سوق دهندهسازمان های ورزشی در هر کشوری هستند. فعالیت های ورزشی در هر کشوری نیاز به ساختار سازمانی مناسبی دارند به طوری کهورزشکاران، باشگاه ها، تیم ها و دیگران بتوانند به آسانی در رویداد های ورزشی شرکت کنند. به محض اینکه ساختار یک سازمان ورزشیبه وضوح تعریف شد باید مدیریتی کارآمد هم برای حمایت و پیگیری فعالیت های مختلف واحدها و هم برای برقراری ارتباط با کسانیکه اشتغال به ورزش دارند پیش بینی شود. مهمترین ویژگی یک مدیر ورزشی موفق این است که بداند چگونه افراد را بر انگیزاند ، آنها راهماهنگ کند و نهایتا اعمال، ارتباطات بین فردی و بهره وری آنها را در درون سازمان بهبود بخشد (هرناندز، 1386).حال اگر بتوان شیوه های مناسب رهبری ادارات را شناخت و با آموزش های ضمن خدمت به مدیران آموزش داد می توان تا حد زیادیبه بهبود کیفیت تربیت بدنی و ورزش کمک کرد. این تحقیق به نظرسنجی از کارمندان ادارات ورزش و جوانان خراسان رضوی در موردسبک رهبری مدیران آن ادارات براساس نظریه لیکرت و رابطه آن با میزان رضایت شغلی کارمندان می پردازد.روش شناسی تحقیق: روش تحقیق پیمایشی، جامعه آماری کلیه کارمندان ادارات مذکور اعم از رسمی، قراردادی و پیما نی، شامل 340 نفر و نمونه آماریبراساس جدول مورگان 181 نفر می باشد. جهت جمع آوری اطلاعات، از دو پرسشنامه ی سبک رهبری مدیران، براساس چهار سبکرهبری لیکرت، و پرسشنامه رضایت شغلی (مینه سوتا) استفاده شد. جهت تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد.یافته های تحقیق : 1- بین سبک رهبری آمرانه- استعماری مدیران با میزان رضایت شغلی کارمندان در جامعه آماری مورد نظر رابطه معنی داری وجودندارد.2- بین سبک رهبری آمرانه- خیرخواهانه مدیران با میزان رضایت شغلی کارمندان در جامعه آماری مورد نظر رابطه معنی داری وجود دارد.3- بین سبک رهبری مشورتی مدیران با میزان رضایت شغلی کارمندان در جامعه آماری مورد نظر رابطه معنی داری وجود دارد . 4- بین سبک رهبری مشارکتی مدیران با میزان رضایت شغلی کارمندان در جامعه آماری مورد نظر رابطه معنی داری وجود دارد. (جدول در متن مقاله اصلی) نتیجه گیری:یافته ها نشان داد بیش از نیمی از کارمندان معتقدند که مدیرانشان از سبک رهبری آمرانه- استعماری در حد زیاد استفاده می نمایند و حدود 70 درصد از کارمندان اعتقاد دارند که مدیرانشان از سبک های رهبری آمرانه- خیرخواهانه، مشورتی و مشارکتی در حد متوسط به پایین استفاده می کنند.همچنین نتایج تحقیق نشان می دهد، با آنکه سبک رهبری آمرانه- استعماری در سازمان های مورد مطالعه بیشتر از سایر سبکهای رهبری مورد استفاده قرار می گیرد، اما محاسبات ضریب همبستگی پیرسون حاکی از آن است که رضایت شغلی در این جامعه ، با سبکرهبری آمرانه- استعماری همبستگی مثبت داشته که این همبستگی از لحاظ آماری معنی دار نمی باشد، اما در سبک های رهبری آمرانه- خیرخواهانه ، مشورتی و مشارکتی این همبستگی مثبت و معنی دار می باشد اما باید اذعان داشتس مقدار آن چندان که انتظار می رود زیاد نیست.یافته های تحقیقات مختلف نشان می دهد با آن که رفتار مدیران می تواند نقش تعیین کننده ای در میزان موفقیت و اثر بخشی سازمانها داشته باشد اما پس از گذشت حدود یک قرن تحقیق و مطالعه در این مورد، هنوز یک معیار کاملا روشن و یک دستورالعمل دقیقبرای ارزیابی اثر بخشی مدیران وجود ندارد. لذا می توان چنین نتیجه گرفت که مدیریت متناسب با وضعیت ادارات در این تحقیق،مدیریتی مبتنی بر رفتارهای رهبری آمرانه- خیر خواهانه، مشورتی و مشارکتی است. به همین دلیل، استفاده از شیوه های مدیریتی آمرانه- استعماری که در آنها به نیازهای روانی کارمندان توجهی نمی شود، در این ادارات غیر اثربخش است. از این رو به منظور ایجاد یک محیط مطلوب و اثر بخش اداری، مدیران این ادارات باید رفتارهای رهبری مناسب با ویژگی های روانی، اجتماعی و فرهنگی کارمندانرا انتخاب و به کار گیرند. از آنجا که یافته های تحقیق رابطه مستقیم بین سبک رهبری آمرانه خیرخواهانه، مشورتی و مشارکتی بارضایت شغلی را تایید می کند پیشنهاد می شود با آموزش های ضمن خدمت و راه های دیگر سطح آگاهی و توجه مدیران را به این سهسبک رهبری افزایش داده و مدیرانی را که از این سبک ها استفاده می کنند تشویق نمود. تقویت تصمیم گیری های گروهی در قالبجلساتی، جهت ایجاد شرایط کاری متناسب با امکانات و محدودیت ها، توصیه می گردد.

Keywords:

سبک رهبری لیکرت , رضایت شغلی , کارمندان , مدیران