تاثیر محرومیت از خواب بر عملکردبالینی پرسنل اتاق عمل

مقدمه : پرسنل بیمارستانی به خصوص پرستاری و پیراپزشکی به دلیل ماهیت شعلی خود و شیفت های شب دچار اختلال ریتم خواب می گردد که این مسئله بر عملکرد بالینی انها تاثیر می گذارد. لذا این مطالعه با هدف بررسی اثر مخرومیت ازخواب بر عملکرد بالینی پرسنل اتاق عمل انجام شد. روش کار : نمونه پژوهش 100 نفر که از بین پرسنل اتاق عمل و هوشبری شاغل در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی استان گلستان به روش مبتنی برهدف انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محرومیت ازخواب و عملکرد بالینی بود. بود. تجزیه تحلیل داده ها توسط آمار توصیفی( جداول، نمودار، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی( آزمون آنالیز واریانس) انجام گرفت. یافته ها : نتایج نشان داد شب کاری با میانگین و انحراف معیار 7/7 + 7/20 اثر متوسطی بر عملکرد بالینی پرسنل داشت. بیشترین درصد (5/52درصد) عملکرد بالینی را به میزان متوسط درگیر می نمود. بیشترین اثر شب کاری بر نحوه چارت کردن و اشتباه در پروسیجرهای اتاق عمل بود. همچنین عملکرد بالینی پرسنل با مشخصات دموگرافیک اختلاف معنی داری نشان نداد. نتیجه گیری : باتوجه به اهمیت سلامتی پرسنل و پیامد تاثیرات آن بر مراقبت-های بیماران و وجود ارتباط بین شیفت کاری مخصوصا شب کاری و اختلال خواب باید به مسئله سلامتی پرسنل اتاق عمل اهمیت بیشتری داده شود. مسلما پرسنلی که از سلامت خوبی برخوردار نباشند قادر نخواهند بود. مراقبت های خوبی (نظیرحمایت های فیزیکی، روانی.) از بیماران به عمل آورند.

Keywords:

محرومیت از خواب , عملکرد بالینی , پرسنل , اتاق عمل