بررسی رابطه رفتار خود مراقبتی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی

مقدمه : مبتلایان به بیماری های مزمن می توانند با کسب مهارت های مراقبت از خود بر آسایش توانایی های عملکردی و فرایندهای بیماری خود تاثیرگذار باشند. بیماران مبتلا به نارسایی مزمن قلب نیز به علت عواقب بیماری و درمان با تغییر در نیازهای خود مراقبتی مواجه هستند و نیاز به آموختن رفتارهای خود مراقبتی دارندکه می تواند بر ابعاد کیفیت زندگی این بیماران اثرگذار باشد. روش کار : در این مطالعه توصیفی–تحلیلی مقطعی، بعد از انتخاب واحد های پژوهش از بین بیماران بستری در مراکز درمانی، آموزشی و پژوهشی شهر بجنورد که دچار نارسایی قلبی کلاس 2 و بالاتر و کسر تخلیه قلب کمتر از 40 % بودند، پرسشنامه های رفتار مراقبت از خود بیماران نارسایی قلبی و سنجش کیفیت زندگی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی توسط بیماران یا پژوهشگر تکمیل شد. پس از جمع آوری داده ها و کد بندی و ورود آنها به رایانه تجزیه و تحلیل توسط نرم افزار SPSS ویرایش 18صورت گرفت. یافته ها : از بین 175 نفر، 9/52 %مرد، 1/90 % متاهل و 4/79 % بیسواد بودند. میانگین سن 81/10 ± 26/66 سال بود. 3/48 % به تریاک اعتیاد داشتند و 6/84 % سیگاری نبودند. 5/44 % بیماران ابتلا به بیماری های مزمن را ذکر نکردند. 15% سابقه ابتلا به هیپر تانسیون، 6/4 % ابتلا به دیابت و 1/19 % ابتلا به هر دو بیماری را داشتند. 4/59 % سابقه آموزش قبلی خودمراقبتی نارسایی قلبی را نداشتند. 4/27 % توسط پرستاران آموزش دیده بودند. میانگین نمره مراقبت از خود بیماران نارسایی قلبی 33/5 ± 45/43 و نمره کیفیت زندگی پ مینه سوتا 71/19 ± 24/46 بود. همبستگی بین توان خودمراقبتی و کیفیت زندگی بررسی و 15/0 – R= و 0.05=P به دست آمد. ارتباط جنس با نمره خود مراقبتی معنی دار بود ( 0.007=P) ارتباط جنس با نمره کیفیت زندگی معنی دار نبود.(0.13=P). نتیجه گیری : توان خود مراقبتی و کیفیت زندگی مبتلایان به نارسایی قلبی پایین بود. بین نمره خودمراقبتی و کیفیت زندگی بیماران نارسایی قلبی این مطالعه همبستگی مثبت مشاهده نشد. به این معنا که با افزایش توان خودمراقبتی، کیفیت زندگی افزایش نداشت.

Keywords:

رفتار خود مراقبتی , کیفیت زندگی , نارسایی قلبی