مدل برنامه ریزی ریاضی برآورد زمان اعمال تغییر زاویه بهینه استقرار پنل فتوولتاییک

این مقاله به ارائه یک مدل برنامه ریزی ریاضی به منظور یافتن زاویه بهینه استقرار پنل فتوولتاییک در بازه های زمانی مناسب بروی یک سازه با قابلیت تغییر زاویه به صورت دستی میپردازد. استفاده از مدل برنامه ریزی ریاضی پیشنهادی به همراه سازه پیشنهادی، علاوه بر عدم تاثیر قابل ملاحظه بر هزینه های سرمایه گذاری و بهرهبرداری، تاثیری بر کاهش قابلیت اطمینان سیستم در مقایسه با سازه های مجهز به ردیاب خورشیدی ندارد همچنین امکان پیاده سازی راهکارهای دیگر بهبودراندمان نیروگاه خورشیدی همچون خنک کاری را نیز فراهم می آورد. بررسی نتایج نشان میدهد استفاده از این سازه با قابلیت تغییر دینامیکی، میتواند میزان تابش رسیده شده به سطح پنل قرارگرفته در شهرستان شیراز طی یک سال، تا %16 افزایش دهد. پیشنهاد میگردد باتوجه به تغییرات اندک میزان افزایش انرژی تابیده شده به سطح پنل پس از سه بار تغییر درسال، سازه با امکان سه زاویه قرارگیری طراحی گردد. در این حالت زاویه بهینه استقرار پنل در شیراز 47 درجه (از 11 دی ماه تا 6 فروردین)، 8 درجه (از 6 فروردین تا 24 شهریور ماه) و 49 درجه (از 24 شهریور ماه تا 11دیماه) خواهد بود.

Keywords:

افزایش انرژی ورودی , تعداد تغییر زاویه , سازه پنل فتوولتاییک , زاویه استقرار بهینه , زمان تغییر زاویه