بررسی رابطه ابتلاء به سرطان پستان با افزایش هورمون پرولاکتین و میزان TSH در زنان منوپوز و پره منوپوز: یک مطالعه مورد شاهدی
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 1,156
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-23-1_011
تاریخ نمایه سازی: 24 تیر 1399
Abstract:
مقدمه: با وجود بسیاری از پیشرفت های امیدوارکننده در چند سال گذشته، درک ما از شروع، ادامه و متاستاز سرطان پستان هنوز کامل نیست. با این حال اعتقاد بر این است که هورمون ها در زنان ممکن است نقش مهمی در آغاز و پیشبرد سرطان پستان داشته باشند، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط سطح پرولاکتین با سرطان پستان در زنان منوپاز و پره منوپاز انجام شد.
روش کار: این مطالعه موردی- شاهدی در سال 1397 بر روی 100 نفر از زنان مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به مرکز سرطان پستان بیمارستان پیمانیه (دانشگاه علوم پزشکی جهرم) در دو گروه مبتلا به سرطان پستان (25 نفر منوپاز و 25 نفر پره منوپاز) و گروه کنترل (25 نفر منوپاز و 25 نفر پره منوپاز) انجام شد. میزان پرولاکتین سرم به روش الایزا و مالون دی آلدهید به روش دستی و بر اساس واکنش با تیوباربیتوریک اندازه گیری گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 21) و آزمون های کای دو و من ویتنی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
یافته ها: در مطالعه حاضر دو گروه مبتلا به سرطان پستان و کنترل از لحاظ میانگین متغیرهای سن، وزن، قد، مدت زمان ازدواج، زمان اولین زایمان و تعداد فرزندان همگن بودند (05/0پرولاکتین و ابتلاء به سرطان پستان در زنان منوپاز ارتباط معنی داری وجود نداشت (425/0=p). بین افزایش هورمون پرولاکتین و ابتلاء به سرطان پستان در زنان پره منوپاز ارتباط معنی داری وجود نداشت (867/0=p). بین گروه زنان منوپاز مبتلا به سرطان پستان و کنترل از لحاظ فراوانی TSH تفاوت معنی داری وجود نداشت (378/0=p).
نتیجه گیری: بین افزایش هورمون پرولاکتین و ابتلاء به سرطان پستان در زنان منوپاز و پره منوپاز ارتباط معنی داری وجود ندارد. در حالی که سطوح افزایش یافته سرمی TSH در بین افراد مبتلا به سرطان سینه بیشتر از افراد سالم مشاهده شد، اما از نظر آماری تفاوتی وجود نداشت. با این حال بررسی های بیشتری در این مورد لازم می باشد.
Keywords:
Authors
نوید کلانی
مربی گروه بیهوشی، مرکز تحقیقات مولفه های اجتماعی نظام سلامت، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی جهرم، جهرم، ایران.
مهشید البرزی
استادیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات سلامت و بیماری های زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جهرم، جهرم، ایران.
اطهر راسخ جهرمی
استادیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات سلامت و بیماری های زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جهرم، جهرم، ایران.
نسیبه شریفی
پزشک عمومی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جهرم، جهرم، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :