ارتباط تعارض نقش با مشتریمداری و عملکرد شغلی مربیان باشگاه های بدنسازی و ایروبیک

امروزه، مشتری مداری بر روی کشف و برآوردن نیازهای خرید مشتریان درحالیکه بهترین منافع در ذهن آن ها حفظ میشود، تمرکز دارد. از طرفی بر طبق پژوهشهای انجام یافته با توجه به اینکه این افراد هم باید خواسته ها و نیازهای مشتریان را برآورده سازند و هم باید جوابگوی خواسته های مدیران خود باشند باشند لذا از از استرس شغلی مزمن است رنج میبرند آر5نت( و همکاران 2، .(2006 از سویی دیگر، ثابت شده افرادی که بخشی از کارشان مستلزم تماس بیش از اندازه با مشتری یا ارباب رجوع می باشد از جمله کسانی هستند که در معرض این سندروم فرسودگی شغلی قرار دارند (دامبروسکیس و همکاران3، .(2011 هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط تعارض نقش با مشتری مداری و عملکرد شغلی مربیان باشگاه های بدنسازی و ایروبیک شهر تهران بود. روششناسی: روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود که که گردآوری به روش میدانی صورت گرفت. جامعه آماری پژوهش را کلیه مربیان باشگاه های بدنسازی و ایروبیک شهر تهران تشکیل میدادند که دارای کارت مربیگری معتبر بودند (N=2800) که با توجه به گستردگی شهر تهران و تقسیم بندی شهر به پنج منطقه جغرافیایی شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز و با استفاده از جدول مورگان 338 مربی به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. گردآوری داده ها برای سنجش تعارض نقش از پرسشنامه هاوس و همکاران (1983)، برای مشتری مداری از ابزار ساکس و ویتز (1982 ) و برای بررسی عملکرد شغلی مربیان از ابزار باباکوس و همکاران (1996) استفاده شده که روایی صوری و محتوایی آنان در پژوهش های پیشین مورد تایید و پایایی ابزار آنان به ترتیب 0/759، 0/823 و 0/864 بدست آمد. برای بررسی ارتباط بین متغیرهای پژوهش از آزمون همبستگی پیرسون و برای بررسی تاثیر و پیش بینی قویتر متغیرها بر یکدیگر از آزمون رگرسیون خطی چندگانه استفاده شد. یافته ها: نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین تعارض نقش با مشتری مداری r= -0/321)، (P=0/001 و عملکرد شغلی مربیان باشگاه ها r= -0/497 )، (P=0/001 ارتباط معنادار و در جهت منفی وجود داشت. نتایج آزمون رگرسیون نشان دادکه متغیر مشتری مداری پیشبین قویتری برای عملکرد شغلی مربیان بود Sig=0/001)، .(T=6/419 بحث و نتیجهگیری: وتزلز و همکاران (2000) در مطالعه خود دریافتند که ابهام نقش و تعهد در ارائه خدمات با کیفیت رابطه منفی با یکدیگر دارند. آنها همچنین بیان کردند که منطقی به نظر میرسد که اگر فروشندهای درک کمی از اختیارات و مسئولیتهای خود داشته باشد انگیزهاش برای مشتریمداری کاهش یابد که تمام اینها در نهایت منجر به کاهش عملکرد خواهد شد. بوش و همکاران (2000) پیشنهاد دادند که ارزیابی عملکرد شغلی فروشندگان باید شامل دو ب9عد خروجی (مثل فروش) و رفتاری (مثل مشتری مداری) باشد. در نظر گرفتن همزمان مشتریمداری و فروش محوری برای عملکرد شغلی میتواند ادراکات مفیدی را برای فروشنده به وجود آورد.