ارتباط بین شاخص های آنتروپومتری BMI,BF% و بروز ناهنجاری های اسکلتی عضلانی بالاتنه در دانش آموزان پسر دبیرستانی شهرستان همدان abstract
هدف از این تحقیق بررسی رابطه ی بین شاخص های
BMI و BF% با بروز ناهنجارهای اسکلتی عضلانی بالاتنه در دانش آموزان پسر دبیرستانی شهرستان همدان و روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود. اندازه ی
BMI و BF% و ناهنجارهای اسکلتی عضلانی اندازه گیری شد. آمار استنباطی به طور تعیی رابطه ی همبستگی متغیرهای
BMI و BF% از فرمول خی دو استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین شاخص
BMI و بروز ناهنجارهای اسکلتی عضلانی بالاتنه در دانش آموزان پسر دبیرستانی رابطه ی معناداری وجود دارد. بین شاخص BF% و بروزناهنجاری های اسکلتی عضلانی بالاتنه در دانش آموزان پسر دبیرستانی فقط با یک عارضه رابطه ی معناداری وجود دارد. جامعه ی آماری تحقیق را کلیه ی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه ی شهرستان همدان تشکیل می دهند که 350 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. پس از اندازه گیری شاخص های آنتروپومتری
BMI و BF% مقدار آنها با استفاده از فرمول های مربوطه به دست آمد. برای اندازه گیری ناهنجاری های اسکلتی عضلانی از گونیامتر، اسکولیومتر، خط کش منعطف صفحه ی شطرنجی و استفاده شد. با حصول اطمینان از نرمال بودن توزیع داده ها با استفاده از آزمون کولموگروف اسمیرنوف، از آزمون خی دو با ارزش احتمال کمتر از 0/05 استفاده گردید. بین شاخص آنتروپومتری
BMI و بروز ناهنجاری های اسکلتی عضلانی بالاتنه در دانش آموزان پسر دبیرستانی شهرستان همدان با عراضه های کایفوز، لوردوز بااندازه ی احتمال به ترتیب 0/001، 0/0001 ارتباط معناداری وجود دارد بین شاخص آنترپومتری BF% بروز ناهنجاری های اسکلتی عضلانی بالاتنه در دانش آموزان پسر دبیرستانی شهرستان همدان با عارضه ی کایفوز با اندازه احتمال 0.0001 ارتباط معناداری وجود دارد. افزایش شاخص آنتروپومتری
BMI بیشتر از شاخص آنتروپومتری BF% بروز ناهنجاری های اسکلتی عضلانی بالاتنه را پیش بینی می نماید.