اثربخشی رواندرمانی انگیزشی بر تمایزیافتگی فرد از خانواده اصلی در دانش آموزان پایه نهم دوره اول مقطع متوسطه ی شهرستان بیرجند
Publish place: Second Congress of New Findings in Family, Mental Health, Disorders, Prevention and Education
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 499
This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCPCE02_109
تاریخ نمایه سازی: 22 مرداد 1399
Abstract:
پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی رواندرمانی بر تمایزیافتگی فرد از خانواده اصلی در دانش آموزان پایه هشتمدوره اول مقطع متوسطه شهرستان بیرجند انجام شد. روش: روش پژوهش شبه آزمایشی بوده و از طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آن را کلیه دانش آموزان پایه نهم دوره اول مقطع متوسطه شهرستان بیرجنددر سال تحصیلی 99-98 تشکیل میدادند که از بین آنها 30 نفر با استفاده از روش نمونه گیری ترکیبی (خوشه ایچندمرحله ای) انتخاب گردید. گروه آزمایش 8 جلسه (هر هفته دو جلسه به مدت 120 دقیقه) تحت روان درمانی انگیزشیقرار گرفتند درحالیکه گروه کنترل تحت هیچ مداخله ای قرار نگرفت. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه تمایزیافتگی(DSI) استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیره نشان داد در متغیرهای جایگاه من، گریز عاطفی، همآمیختگی با دیگران، واکنش پذیری عاطفی و تمایزیافتگی کل، بین گروه آزمایش و کنترل در مرحله پس آزمون تفاوتوجود دارد (P<0/05). نتیجه گیری: برگزاری جلسات روان درمانی انگیزشی شیوه موثری در افزایش تمایزیافتگی فرد ازخانواده اصلی است.
Keywords:
Authors
امیرحسین رضائی
گروه مشاوره، واحد قاینات، دانشگاه آزاد اسلامی، قاینات، ایران
حسین صاحبدل
گروه مشاوره، واحد قاینات، دانشگاه آزاد اسلامی، قاینات، ایران