رابطه تفاوت های شخصیتی در انگیزه پیشرفت و وابستگی به عنوان واسطه ای بین کمال گرایی و سلامت ذهنی در دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان

این مطالعه به بررسی اثر میانجیگری انگیزه پیشرفت و سبک اسنادی بر روی ارتباط بین کمال گرایی و سلامت ذهنی دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان می پردازد. 493 شرکت کننده در محدوده سنی 18 الی 24 سال که شامل 206 مرد و 287 زن بودند. مقیاس کمال گرایی (چند بعدی هویت و فلت) مقیاس انگیزه موفقیت مقیاس علیت چند بعد و چند منظوره و برنامه عمومی تندرستی را کامل کردند. تحلیل همبستگی نشان داد که کمال گرایی به طور مثبت با سلامت ذهنی در ارتباط است. مدل سازی معادلات ساختاری اثرات جزئی میانجیگری وابستگی سبکی و انگیزه موفقیت را در رابطه بین کمال گرایی و سلامت ذهنی نشان می دهد. علاوه بر این تجزیه و تحلیل چند گروهی نشان داد که مدل میانجیگری که به وسیله جنسیت تعدیل نشده است این یافته ها به ماهیت پیچیده ارتباط بین کمال گرایی و سلامت ذهنی کمک می کند. این پژوهش برای تحقیقات آینده نیز قابل استفاده است و محدودیت های تحقیق فعلی نیست مورد بحث قرار گرفته شده است.

Keywords:

انگیزش پیشرفت , سبک اسناد , کمال , ذهنی رفاه , دانشجویان سیستان و بلوچستان