تغییرات پارامترهای خونی بره های سنجابی در اثر مصرف دانه گیاه دارویی گشنیز در دوره پروار

در تحقیق حاضر، اثر استفاده از دانه گیاه دارویی گشنیز در جیره بره های پرواری نژاد سنجابی بر متابولیت های خونی بررسی گردید. 16 راس بره نر با سن 90 روز (سن از شیر گیری) و میانگین وزنی 1/5±27 کیلوگرم مد نظر قرار گرفت. بره ها به مدت یک هفته دوره عادت پذیری را گذرانده و سپس با جیره ای که حاوی نسبت کنسانتره به علوفه 70 به 30 بود، در جایگاه های انفرادی تغذیه شدند. فراسنجه های بیوشیمیایی ذکر شده در خون با استفاده از دستگاه تجزیه خود کار اتوآنالایزر اندازه گیری شد. کراتینین و اسیدهای چرب استریفه نشده سرم خون بره های پروار سنجابی که گشنیز را دریافت کرده بودند به طورمعنی داری در ابتدای دوره افزایش نشان داد (P<0/05) اما با تیمار شاهد اختلاف معنی داری نداشت (P> 0/05). آلبومین، گلوبولین کل، گلوکز، پروتئین کل، کلسترول، تری گلیسرید، اوره، بتاهیدروکسی بوتیرات اسید، آسپارتات ترانس آمیناز و آلانین ترانس آمیناز تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند (P> 0/05). در اواسط دوره پروار غلظت متابولیت ها نسبت به اوایل دوره تغییرات قابل ملاحظه ای نشان داد به طوری که گلوکز، تری گلیسرید سرم خون در بره هایی که 5 درصد دانه گشنیز دریافت کرده بودند افزایش معنی داری نسبت به تیمار دریافت کننده 1 درصد گشنیز و شاهد نشان دادند (P<0/05). مقدار اوره سرم خون بره های پرواری که 5 درصد دانه گشنیز را دریافت کرده بودند به طور معنی دار کمتر از شاهد بود (P<0/05)، سایر متابولیت ها تغییر معنی داری نداشتند. استفاده از دانه گیاه دارویی گشنیز سبب افزایش گلوکز خون در اواسط دوره پروار شد اما سایر متابولیت های خون را تحت تاثیر قرار نداد.

Keywords:

گیاه دارویی , گشنیز , بره سنجابی , فراسنجه خونی