مقایسه تاثیر کشت دو گونه آترپلکس و شورگز بر خصوصیات پوشش گیاهی و خاک دو منطقه بوته کاری مراتع شهرستان بندر ماهشهر

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 639

This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ECONF10_161

تاریخ نمایه سازی: 3 شهریور 1399

Abstract:

این تحقیق به منظور مقایسه تاثیر دو جنس آترپلکس (گونه هالیموس و لنتی فرمیس) و شور گز در اصلاح خاک و پوشش گیاهی در منطقه بوته کاری بندر ماهشهر صورت گرفته است. به همین منظور در هر منطقه که هرکدام به مساحت 100 هکتار می باشد 4 محدوده که شامل گونه های آترپلکس و گونه شورگز و محدوده بایر(شاهد) انتخاب گردید. برای اندازه گیری پارامترهای خاک از عمق 0-30 و 30-60 سانتی متر از سطح خاک به تعداد 8 تکرار از هر یک از مناطق تحت کشت با حفر پروفیل خاک نمونه برداری و فاکتورهای خاک اندازه گیری شد. جهت برسی فاکتورهای پوشش گیاهی نیز درهر منطقه به صورت کاملا تصادفی سیستماتیک 25 پلات به ابعاد 10×10 و زیر پلات 2×1 انتخاب گردید. داده های بدست آمده از خصوصیات پوشش گیاهی با استفاده از آزمون t-test مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج بدست آمده بیانگر این است که کشت گونه آترپلکس در بوته کاریه ای مورد مطالعه باعث افزایش تاج پوشش گیاهی، زادآوری و بهبود و تنوع پوشش گیاهی منطقه گردید. داده های بدست آمده از خاک های نمونه برداری شده با استفاده از تجزیه واریانس و نرم افزار sas تجزیه و تحلیل گردید. نتایج نشان میدهد که آترپلکس لنتیفرمیس به طور معنی داری باعث افزایش کربن آلی و فسفر گردید. آترپلکس هالیموس نیز به طور معنی داری باعث افزایش نیتروژن و منیزیم و افزایش اسیدیته و سدیم خاک و شورگز نیز باعث افزایش هدایت الکتریکی، اسیدیته، فسفر و کلسیم خاک شده اند. با در نظر گرفتن نتایج پوشش گیاهی و خصوصیات خاک جهت بوته کاری آترپلکس لنتی فرمیس به نسبت بهتر از گونه دیگر و شورگز به عنوان گونه سوم جهت ادامه کشت پیشنهاد می شود.

Authors

علی بوعذار

کارشناس کشاورزی و منابع طبیعی گرایش گیاهپزشکی

حجت اله جلیلیان

دکترای منابع طبیعی و آبخیزداری گرایش مرتعداری و آبخیزداری

مریم مردانی

کارشناس کشاورزی و منابع طبیعی گرایش زراعت و اصلاح نباتات

حسن سالمی

کارشناس مهندسی منابع طبیعی محیط زیست