اثر بخشی و پایداری اثر برنامه ایمن سازی تربیتی- اجتماعی با رویکرد آموزه های اسلامی بر جهت گیری زندگی، تنظیم هیجان میان فردی و خطر پذیری نوجوانان

پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثر بخشی و پایداری اثر برنامه ایمن سازی تربیتی- اجتماعی با رویکرد آموزه های اسلامی بر جهتگیری زندگی، تنظیم هیجان میان فردی و خطر پذیری نوجوانان دانش آموزان دختر متوسطه دوره اول انجام شد. جامعه آماری درپژوهش، کلیه دانش آموزان دختر متوسطه دوره اول 9780 دانش آموز می باشد، که در سال تحصیلی 98 - 97 در منطقه 16 تهرانمشغول به تحصیل بودند. در این تحقیق، از روش نمونه گیری خوشه ای استفاده شد و بعد از پر کردن پرسش نامه های پژوهشسرانجام سه دبیرستانی که نمره کمتری در پرسشنامه جهت گیری زندگی، تنظیم هیجان شناختی و نمره بالاتری در پرسشنامهرفتارهای پرخطر گرفت به عنوان دبیرستانهای انتخابی در نظر گرفته شد 20 دانش آموز به صورت تصادفی انتخاب شدند. گروهآزمایش در دوازده جلسه 75 دقیقه ای به مدت سه ماه آموزش لازم را دریافت. این پژوهش به شیوه ی نیمه آزمایشی و با طرح پیشآزمون- پس آزمون اجرا شد. به منظور بررسی میزان سنجش پایداری، 6 ماه بعد از پس آزمون، از گروه آزمایشی آزمون پیگیریدیگری به عمل آمد . داده ها توسط روشهای آماری تحلیل واریانس، آزمون T مستقل توسط نرم افزار 24 SPSS تجزیه و تحلیل شدند.نتایج آماری نشان داد که آموزش ایمنسازی تربیتی - اجتماعی مبتنی بر آموزه های اسلامی بر جهت گیری زندگی، تنظیم هیجانشناختی و رفتارهای پرخطر دانش آموزان موثر بوده است و پایداری آموزش نیز به مدت شش ماه تایید شد. همانطور که مشخصگردید، آموزش ایمنسازی مبتنی بر آموزه های اسلامی می تواند به نوجوانان کمک کند تا با استفاده از آموزه های قرآن (اخلاقیات،مسئولیت پذیری و علم و مطالعه و مشورت)، خود را در برابر موقعیت های مختلف پرخطر حفظ نموده و جهت گیری زندگی و تنظیمهیجانات خود را بهبود بخشند و از اثرات ماندگار آن استفاده نمایند

Keywords:

ایمن سازی تربیتی - اجتماعی , آموزه های اسلامی , جهت گیری زندگی , رفتارهای پرخطر , تنظیم هیجان شناخی , نوجوان