زیست پالایی میکروبی در آب های آلوده به سیلیس واقع در منطقه ی ازندریان (همدان)

اهداف: از جمله نگرانی های مهم در جهان، افزایش آلودگی های فلزات سنگین در محیط زیست است که یکی از موارد مهم، حضور معادن نزدیک به مناطق مسکونی است. منطقه ی ازندریان واقع در استان همدان، از مناطق مهمی است که دارای کارخانه جات سیلیس می باشد. بررسی ها نشان داده است که ذرات سیلیس، آلودگی هایی در آب و خاک منطقه بوجود آورده است. هدف از این مطالعه بررسی حضور میکروارگانیسم های زنده و فعال است که توانایی زیست در این شرایط را دارند. این میکروارگانیسم ها به دلیل استفاده از س یلیس به عنوان ماده غذایی، می توانند فاکتور مناسبی برای زیست پالایی این عنصر باشد. روش تحقیق: از 12 محل نزدیک به کارخانه ی سیلیس ازندریان، به صورت تصادفی نمونه ی آب جمع آوری شد. میزان سیلس نمونه ها اندازه گیری شد. به منظور بررسی میکروبی، نمونه ها در محیط کشت نوترینت آگار کشت پورپلیت انجام شد. بعد از جداسازی جدایه های میکروبی، آنالیز های میکروبی و بیوشیمایی به منظور شناسایی جدایه ها انجام شد. میزان مقاومت جدایه ها در غلظت های 14، 16، 18، 20، 22، 24، 26 و 28 میلی گرم بر لیتر محیط کشت نوترینت براث (مایع)، سیلیس بررسی شد. نتایج: از نمونه های میکروبی، 2 جدایه ی قارچی و 32 جدایه ی باکتریایی جداسازی شد. جدایه های قارچی آستانه ی تحمل پایین تری نسبت به جدایه های باکتریایی نشان دادند. نتایج نشان داد که جدایه ی 3 در بالاترین غلظت سیلیس رشد کرد و تعداد باکتری ها CFU3810 تخمین زده شد و میزان سیلیس موجود به 10/ 75 میلی گرم بر لیتر کاهش یافت ( 00/ 5 > p). نتیجه گیری: زیست پالایی و استفاده از میکروارگانیسم های بومی و مقاوم، یکی از مهمترین روش هایی است که می تواند در حذف آلاینده های زیستی به محیط زیست و اکوسیستم زیستی کمک شایانی بکند.

Keywords:

آلودگی آب , زیست پالایی , سیلیس