اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر کاهش اضطراب و بهبود کیفیت خواب سالمندان

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر کاهش میزان اضطراب و بهبود کیفیت خواب سالمندان انجام شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر متشکل از سالمندان بخش مراقبت روزانه کهریزک کرج می باشد ، که در سال 1397 برای شرکت در کلاس های سالمندان نوبت روزانه به این مرکز مراجعه نموده بودند. 40 نفر از آنها که به نظر روانشناسان مرکز مبتلا به اضطراب و اختلالات خواب بودند با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پس از برگزاری آزمون مقیاس اضطراب بک و آزمون کیفیت خواب پترزبورگ، به طور تصادفی 10 نفر از آنها در گروه آزمایش و 10 نفر از آنها در گروه گواه قرار گرفتند. از هر دو گروه پیش آزمون مقیاس اضطراب بک و کیفیت خواب پترزبورگ به عمل آمد و پس از 10 جلسه درمان شناختی رفتاری بر گروه آزمایش، مجددا از هر دو گروه پس آزمون مقیاس اضطراب و کیفیت خواب گرفته شد. همچنین به منظور تعدیل پیش آزمون و کنترل اثرات آن در نتایج پس آزمون،از تحلیل کوواریانس استفاده شد.داده های این پژوهش به وسیله نرم افزار SPSS مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها نشان داد که تفاوت بین میانگین نمرات پیش آزمون و پس آزمون در گروه آزمایش پس از کنترل تفاوت های اولیه در پیش آزمون ، در کاهش میزان اضطراب و بهبود کیفیت خواب سالمندان معنادار بوده است p< 0/01 . بنابراین نتایج این پژوهش نشان می دهد که درمان شناختی رفتاری سبب کاهش میزان اضطراب و بهبود کیفیت خواب سالمندان شده است.

Keywords:

درمان شناختی رفتاری , اضطراب , کیفیت خواب , سالمندان