مقایسه تاب آوری و راهبردهای مقابله ای در افراد مبتلا به ام اس، صرع و افراد عادی

پیش زمینه و هدف: پژوهش حاضر، با هدف مقایسه تاب آوری و راهبردهای مقابله ای در افراد مبتلا به ام اس، صرع و افرادعادی انجام شده است.مواد و روش کار: پژوهش حاضر از نوع علی- مقایسه ای بوده و از جامعه آماری که شامل کلیه افراد مبتلا به ام اس و صرعبود و در طی ماه های مهر تا آذر 98 به یکی از مراکز درمانی شهرستان ارومیه مراجعه کرده بودند 100 نفر (50 نفر مبتلا بهام اس و 50 نفر مبتلا به صرع) به صورت در دسترس انتخاب شدند 50 نفر نیز افراد عادی را شامل می شدند (درمجموع150 نفر). برای گردآوری داده ها از پرسشنامه راهبردهای مقابله ای بیلینگز و موس و مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسوناستفاده شد. جهت آزمون فرضیه ها از نرم افزار SPSS-16 و آزمون تجزیه و تحلیل واریانس چند متغیری (MANOVA) استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که بین افراد مبتلا به ام اس، صرع و افراد عادی در تمامی راهبردهای مقابله ای و تاب آوری تفاوتمعناداری وجود دارد (P<0/05). می توان گفت افراد مبتلا به ام اس و صرع کمتر از افراد عادی از راهبردهای مقابله ای مسئله مدار (متمرکز بر ارزیابی شناختی، متمرکز بر حل مسئله) استفاده می کنند و میزان تاب آوری آنها نیز در مقایسه با افراد عادی کمتر است. نتیجه گیری: با توجه به نقش اساسی تاب آوری و راهبردهای مقابله ای در بیماری های ام اس و صرع، لازم است تا در درمان مورد توجه ویژه قرار بگیرند.

Keywords:

تاب آوری , راهبردهای مقابله ای , مالتیپل اسکلروزیس , صرع