رابطه ی هنر آجرکاری با فرهنگ(در آمدی بر آجرکاری خانه های سنتی در زمینه ی شهر یزد)

آجر هزاران سال است که با معماری ایرانی عجین و عضو جدایی ناپذیر آن شده است. ایرانیان به خوبی وبه درستی از ارزشهای فرهنگی، اقلیمی، اقتصادی و کاربردی مصالحی چون آجر سود جستهاند و میراث هنر آجرکاری ایران به عنوان یکی از مهمترین جلوه های هنر ایرانی-اسلامی خود شاهد این مدعاست؛ هنری که متاسفانه چندین سال است که جزء هنرهای از یادرفته شده و آنچنان که باید و شاید اهمیتی به این قضیه داده نشده است. مطالعاتی نیز که بر روی این موضوع صورت گرفته، بیشتر به ابعاد و ارزشهای فنی و کالبدی این هنر پرداخته و وجوه ناپیدا و ارزشهای فرهنگی این هنر، در ارتباط با زمینه ی کاربست خود، بیش از پیش مغفول مانده است که بایستی آنها را بازشناخت. درواقع با بررسی آثار معماری سنتی میتوان به اصولی دست یافت که در عین پیوستگی با گذشته، قابل استفاده در آثار هنری دوران معاصر نیز هستند. دراین پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای، مشاهدات و بررسیهای میدانی، عکاسی بافتهای آجرکاری، برخی ویژگیهای معنایی آجرکاری خانه های سنتی یزد در رابطه بافرهنگ زمینه تبیین گشته است. نتایج به دست آمده نشان میدهد که در معماری آجری مدرن سوای مسائل کالبدی، فنی و ایمنی در طرحریزی یک بنا توجه به ویژگیهای معنایی منشعب از اعتقادات و باورهای اصیل مردم در آن زمینهی خاص همواره میتواند ضریب ایستایی و پایداری بنا را به شکل چشمگیری افزایش دهد.

Keywords:

آجرکاری , فرهنگ , معماری سنتی , یزد